گانگسترها بر FATF حاکمند، از کدام استاندارد حرف می‌زنید؟

کیهان/متن پیش رو در کیهان منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست

رئیس مرکز اطلاعات مالی می‌گوید: استانداردها و توصیه‌های FATF در قوانین و مقررات تمام کشورهای دنیا نهادینه شده و ادبیات سیاسی، اقتصادی و امنیتی کشورهای دنیا در تعامل و مواجهه با کشورهای موجود در لیست سیاه را متأثر و بازتعریف نموده است
به گزارش روابط عمومی مرکز اطلاعات مالی، خانی در حاشیه نشست معاونان این مرکز و در واکنش به خبر ویژه کیهان درباره کنوانسیون‌های پالرمو و CFT گفته است:

---

بازار

---

- «کشورمان با وجود تهدیدها و فرصت‌های موجود، به تعداد زیادی از معاهدات بین‌المللی و کنوانسیون‌های سازمان ملل متحد به‌عنوان عضو این سازمان، ملحق شده که چه‌بسا مباحث بسیار پیچیده‌تری در مقایسه با کنوانسیون‌های پالرمو و CFT دارند و حتی برخلاف کنوانسیون‌های موضوع بحث، برخی از کنوانسیون‌های پذیرفته شده توسط ایران نظام‌های کنترلی، بازرسی و راستی‌آزمایی نیز دارند. از آن جمله می‌توان به کنوانسیون مبارزه با فساد سازمان ملل متحد اشاره کرد که از نظر تعهدات پذیرفته شده توسط ایران بسیار سنگین‌تر و جامع‌تر از کنوانسیون پالرمو است و اتفاقاً برخلاف کنوانسیون پالرمو، به‌صورت دوره‌ای کشورمان را ارزیابی و رتبه مبارزه با فساد کشورمان را تعیین می‌نماید. 
- آنچه امروز درخصوص عادی‌سازی پرونده ایران با FATF مطرح می‌شود، در واقع و در تعبیری درست و دقیق، عادی‌سازی روابط پولی و مالی اتباع حقیقی و حقوقی ایرانی با مؤسسات پولی و مالی در تمام کشورهای دنیا است و اینکه تصور کنیم حضور ایران در لیست سیاه FATF موسوم به لیست کشورهای پرخطر پولشویی و تأمین مالی تروریسم، تقابل کشورمان با نهاد FATF است، عبارتی سطحی و نادرست است. چراکه استانداردها و توصیه‌های FATF در قوانین و مقررات تمام کشورهای دنیا نهادینه شده و ادبیات سیاسی، اقتصادی و امنیتی کشورهای دنیا در تعامل و مواجهه با کشورهای موجود در لیست سیاه را متأثر و بازتعریف نموده است و اگر بخواهیم از منافع اقتصادی و شهرت و اعتبار کشورمان در مجامع، سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی صیانت‌ نماییم، همگرایی و هم‌افزایی تمام ذی‌نفعان، مرتبطان و دغدغه‌مندان کشور و از همه مهم‌تر ملت و نظام، به دور از فرصت‌سوزی‌های ناشی از اختلاف سلایق و دعواهای سیاسی و جناحی، یک ضرورت غیر قابل انکار است.
- بر اساس بیانیه FATF، از سال 1398 تا به امروز شرط لازم برای تعلیق اقدامات تقابلی علیه کشور، الحاق به کنوانسیون‌های پالرمو و CFT است و نه شرط کافی برای خروج از لیست سیاه و باید تمام بندهای «برنامه اقدام» را عملیاتی و از اقدامات کشور دفاع کنیم و تحقق این مهم نباید به بحث‌های غیر کارشناسی و تفسیرهای شخصی آن‌هم در فضای رسانه‌ای کشانده شود و ضرورت دارد با نگاه ملی و به‌دور از مباحث جناحی و سیاسی، همه دستگاه‌های مرتبط و رسانه‌ها، مرکز اطلاعات مالی را به‌عنوان متولی اصلی مدیریت پرونده کشور در FATF حمایت و مساعدت نمایند.
- امروز بخش قابل‌توجهی از توصیه‌ها و استانداردهای بین‌المللی و حتی مفاد کنوانسیون‌های پالرمو و CFT را در قوانین و مقررات داخلی نهادینه و اجرائی نموده‌ایم و آنچه باقی مانده، تقسیم کاری ملی و هماهنگی حداکثری در اجرای قوانین و مطالبه از نهادهای بین‌المللی برای تحقق منافع ملی در تمام ابعاد است و اینکه بگوییم یک دستگاه یا یک شخص تعهد و تضمین دهد که با پذیرش کنوانسیون‌های پالرمو و CFT از لیست سیاه FATF خارج می‌شویم، عملاً القای این تفکر نادرست در افکار عمومی است که مدیریت چالش‌های ملی و بین‌المللی کشور را به‌صورت بخشی تعریف کنیم و لزوم مسئولیت‌پذیری تمام بازیگران و ذی‌ربطان را نادیده بگیریم».

درباره این اظهارات باید گفت: 1) تجربه همکاری‌های گذشته با برخی سازمان‌های بین‌المللی تحت سلطه قدرت‌های غربی به خودی خود دلیلی برای تکرار آن در آینده نیست. بلکه باید بررسی شود که در هرکدام از این همکاری‌ها چقدر حقوق ایران رعایت یا تضییع شده است.
2) اگر FATF کارگروهی بیطرف و صرفاً حقوقی و معیار مدار برای مبارزه با پولشویی و تأمین مالی تروریسم و جرائم سازمان یافته فرا ملی بود چنان که رئیس مرکز اطلاعات مالی تلقی یا تلقین می‌کند، باید قبل از ایران، آمریکا و رژیم صهیونیستی و برخی دولت‌های اروپایی و کانادا را که سرآمدان جرائم مذکور در دنیا هستند، در فهرست سیاه خود قرار می‌داد و نه ایران را به نیابت از این گانگسترهای بین‌المللی متهم می‌کرد و تحت فشار می‌گذاشت.
3) اگر رئیس مرکز مذکور نمی‌تواند کمترین تضمینی درباره خروج از فهرست سیاه بدهد، چرا اصرار دارند ادعا کنند که با اجرای باقی منویات FATF، فشار از روی ایران برداشته می‌شود و اگر برداشته نمی‌شود که قطعاً نمی‌شود، چرا همکاری یکطرفه و پر خسارت را توجیه می‌کنند؟!
 یادآور می‌شود کیهان در خبری با عنوان «بزک‌کنندگان همکاری با FATF درباره خروج از لیست سیاه تعهد می‌دهند؟!»،تصریح کرده بود: ادعای «مرکز اطلاعات مالی» درباره خروج از لیست سیاه و تعلیق اقدامات تقابلی گروه ویژه اقدام مالی FATF از طریق الحاق به کنوانسیون‌های پالرمو و CFT، در حالی است که مدیران ارشد دولت روحانی به عنوان بانیان تعهد به FATF حاضر نبودند تعهد بدهند که در صورت اجرای 41 بند برنامه اقدام این کارگروه، تحریم‌ها لغو و یا ایران از لیست سیاه FATF خارج می‌شود. بلکه آنها به اعتبار کلاهبرداری حاکمان FATF در برجام، در این‌باره به تردید جدی افتاده بودند.
اگر FATF تعهد و تضمین که هیچ، بلکه حتی وعده هم نمی‌دهد که ایران را از لیست سیاه خارج کند، پس این بزک‌‌کاری برای چیست؟ در مقابل اگر چنان اتفاقی نیفتد و ایران از لیست سیاه تحریم خارج نشود (چنان که نه با برجام و نه اجرای 39 بند از41 بند توقعات FATF رخ نداد) آنگاه باید از نظر قضائی و امنیتی،‌‌ گریبان بزک‌کنندگان همکاری یکسویه و بی‌تضمین با FATF را گرفت.

به پیج اینستاگرامی «آخرین خبر» بپیوندید
instagram.com/akharinkhabar