واکنش صنفی کارگردانان تئاتر در محکومیت حملات ددمنشانه رژیم صهیونیستی

«در پاسداری از مامِ میهنِ جان، کهن دیارمان ایران با بسیار کسان و اندک ناکسانش، با نارسایی و بسیار رسایی هایش،با همه‌ی خوبش که از اوست و ناخوبش که ازماست، با همه ی مادرانگی‌اش، با همه گشاده روزی اش.

ایستاده دربرابر هر آن دشمنِ شوم میهنیم و برنمی‌تابیم که آسمان و خاک‌مان را جولانگاهِ شوم، پرندگانِ آهنینِ خویش کند و مردمانِ این سرزمینِ اهورایی را به خاک و خون درکشد.

ما و هر آنکه وجدان و دلش بیدار است پیرو این گفتمانیم که هیچ نیروی اهریمنی نخواهد توانست دردی از ما دوا کند و زخمی را درمان، و ای بسا دردها و زخم هایی که بیفزاید آن نابکارِ نامَردم.
ما دانسته‌ی این سخنیم  که، زِ اهرمینِ صهیون، جز بلا نخاسته و نخیزد و ما فرزندانِ اَشو زرتشت و کوروش کبیر و فردوسیِ حکیم ، خود خواهیم توانست میهن خویش را چون آزادگان،آبادان کنیم.
ما فرزندانِ مامِ ایران زمین خواستارِ بازخواستِ آتش افروزی‌های دشمن صهیون و  پادافرهِ سخت و کمرشکنِ آن بدمینو، به گناهِ کشتنِ مردمانِ مادر میهنیم تا درسی شود هرآن شوم دشمنانی را که مباد چشمی به ناراستی به ایران گشایند و دستی به نادرستی بر این خاکِ پاک اهورایی یازند.تا مگر چنان چشمی از چشم خانه به درآید و چنان دستی از تن بر زمین بیفتد.
ایدون باد و ایدون ترج باد

انجمن صنفی کارگردانان تئاتر ایران
کانون کارگردانان خانه ی تئاتر
۲۵ خردادماه ۱۴۰۴»