قلم خاک آشنا
آخرین خبر/ ۱۲ مهرماه سالروز درگذشت احمد محمود است. هنرمندی که نامش با خاک تفتیدۀ جنوب و سرگذشت مردمانش عجین شده. او تنها قصهنویس نبود؛ تاریخنگاری بود که قلمش، با وامگرفتن از رنج شخصی و تجربۀ زندان، عمق اخلاقی یافت و به صدای بیصدایان بدل شد. رئالیسم او داوری نمیکرد، بلکه با صراحت و شفقت، انسانی را در تقاطع قدرت و تاریخ بهتصویر میکشید که برای حفظ کرامت خویش پا میفشارد.
محمود با جزءنگاری دقیق و گویش محلی، جهانی آفرید که هم سند تاریخی است و هم شعر زندگی. از کوچهپسکوچههای اهواز در «همسایهها» تا ویرانههای «زمین سوخته»، او تاریخ مردم را با نگاهی انسانی روایت کرد. با آنکه گرایش سیاسی داشت، هرگز به شعارزدگی نیفتاد و میراثش روایتی صادقانه از یک دوران پرآشوب است؛ روایتی که خواندنش، خواندن تاریخ انسانیِ این خاک است و همچنان تازه و تکاندهنده باقی مانده است.