تذکر شهرکی درباره وضعیت آلودگی هوا در سیستان و بلوچستان

ایسنا/ یکی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در تذکری نسبت به وضعیت آلودگی هوای استان سیستان و بلوچستان هشدار داد.
فرهاد شهرکی، نماینده مردم زابل، زهک، نیمروز، هامون و هیرمند در مجلس شورای اسلامی در جلسه روز سهشنبه ۷ مرداد ۱۴۰۴ صحن مجلس در نطق میان دستور خود با اشاره به وضعیت آلودگی هوای در سیستان و بلوچستان گفت: در تهران اگر هوا آلوده باشد، هشدار داده میشود اما در زابل هشدار بی معناست و آلودگی بخشی از اکسیژن است؛ کودکی را میشناسم که تنها در یک تابستان چندین بار به بیمارستان اعزام شده؛ نه به خاطر ویروس یا بیماری، بلکه برای چیزی که اینجا به آن میگویند هوا و آنجا قاتل بی رنگ و خفگی بی صداست.
وی در تذکری خطاب به رئیس سازمان محیط زیست افزود: در سیستان و بلوچستان مردم شبها در خانه را نمیبندند نه با نیت استقبال از نسیم شبانه، بلکه چون خوب میدانند اگر در را ببندند، صبح باید همسایگان با بیل و تیشه بیایند تا بازش کنند، ریگها مثل امضای طبیعت پشت در مینشیند و به تاوان یک شب بسته بودن در، میشود حبس خانگی، در را که ببندی عملاً خانهات را با ریگزار مهر و موم کردهای.
این نماینده مجلس تاکید کرد: ادامه داد: در چنین شرایطی باید نخستین مدافع حق حیات در سیستان و بلوچستان رئیس سازمان محیط زیست باشد. وقتی دمای هوا در سیستان از ۵۰ درجه میگذرد، برق، این تنها امید به بقا قطع میشود، یعنی کولر خاموش، دستگاه اکسیژنساز خاموش، اورژانس بدون برق اضطراری خاموش و بیمارستان بدون پزشک متخصص در اضطراب.
نماینده زابل در ادامه خواستار رفع مشکلات حوزه انتخابیه خود در زمینه های تامین برق پایدار و تبدیل وضعیت معلمان طرح خدمت، حق التدریس، مهر آفرین، علوم قرآنی و نهضتی شد و اظهارکرد: مردی به من گفت که ما اینجا ماندیم چون رهبر گفت تنگه اُحد را ترک نکنید، ماندیم تا تاریخ ننگ ترک دیگری را به عنوان تنگه اُحد در خود ثبت نکند، ما نرفتیم، اما کسی نپرسید با چه و چگونه زنده بمانیم؟
شهرکی در پایان در تذکری به رئیس جمهوری گفت: سیستان امروز ایستاده است نه بر پا، بلکه بر زانو؛ اما هنوز نگاه میکند به من، به شما و این نگاه یک سوال دارد؛ آیا مردمان تنگه اُحد را فراموش کردهاید؛ آقای رئیس جمهوری اکنون زمان آن رسیده است که همه ارگانهای دولت همه نهادهای حاکمیتی به جای سخنرانیهای اخلاقی، عمل کنند؛ عمل به عدالت، به توزیع متوازن و به تعهدی که نام جمهوری اسلامی بر آن نهاده شده است. من امروز با صدای که پژواک فریاد هزاران سیستانی است عرض میکنم سیستان و بلوچستان نه سرباز ایران بلکه سرباز خط مقدم ایران است؛ سیستان نه حاشیه بلکه حافظه تمدنی ایران است، چو ایران نباشد، نماند تنم چو سیستانم نفس میزند در تنم.