عشق یعنی به تو رسیدن

صدا و سیما/ کاروان، آرام آرام به منزلگاه عشق نزدیک تر می شود و دل بی قرار خواهر به شوق وصال برادر بی تابتر از همیشه است

به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای زنجان ؛ خواهر چه غریبانه دلتنگ برادر است گام‌های خسته خود راوی قصه فراق است .

---

بازار

---

 پیچیده شمیمت همه جا‌ ای تن بی سر...

کاروان، آرام آرام رهسپار می‌شود در این میان زمزمه زینب است که به گوش می‌رسد.

"برخیز برادر! زینب از راه رسیده است تا بار سنگین مصیبت‌هایش را بر آستانت نهد، سر بر شانه‌هایت بگذارد و شرح فراق را با تو باز گوید.

صحرای بلا مملو از شرح دلدادگی خواهر به پیشگاه برادر است.

برادر جان در عجب نیستی که زینب چگونه توانسته دوری تو را تاب بیاورد؟ آیا نمی‌پرسی چگونه شب را به روز و روز را به شب رسانده است؟‌ای صبر و قرار زینب! زنده ماندم تا پیام‌رسان کربلایت باشم و ندای مظلومیتت را به گوش آزادی‌خواهان جهان برسانم. 

زنده ماندم به امید بوییدن و بوسیدن تربتت پس از یک اربعین فراق.‌ای برادر زینب،‌ای مرهم دل شکسته‌ام! روزی را می‌بینم که شیعیانت خاک تربتت را سرمه چشمانشان می‌کنند و می‌شنوم صدای قلب‌هایی را که به امید یک زیارت اربعین در کنار حرمت، می‌تپند. "

چهل شبانه روز است که مرثیه هایمان را به یادت‌ای لاله پرپر تکرار می‌کنیم.

سلام بر حسین و اربعینش؛ سلام بر ناله دل زینب بر شال عزای امام زمان (عج) سلام بر بغض‌های شکسته شیعیان؛ سلام بر اربعین و زائرانش! و سلام بر اندوه‌های دل آنان که به سوغات بر مزار کشتگان، عشق بردند و به مویه نشستند، به شوق زیارت صحن و سرای جان.

اربعین شهادتت را به سوگ می‌نشینیم، یا حسین!

در فرهنگ عاشورا، اربعین به چهلمین شب شهادت حسین بن علی (ع) گفته میشود که مصادف با روز بیستم ماه صفر است. در روز بیستم صفر؛ شیعیان، مراسم سوگواری عظیمی را در کشور‌ها و شهر‌های مختلف به یاد عاشورای حسینی بر پا میکنند.

عاشقان و پیروان آن امام، به یاد هفتاد و دو لاله پرپر و همچینین اسرای کربلا و به یاد مصائب حضرت زینب به عزاداری پرداخته و باران اشکبار چشم خویش را بامظلومیت حسین و یارانش پیوند می‌زنند.

بی شک اجتماع شیعیان در اربعین در جای جای دنیا و به ویژه درکنار مرقد آن حضرت از بزرگترین اجتماعات شیعیان در عزاداری آن حضرت می‌باشد و این یعنی زنده نگه داشتن هدف قیام امام حسین و پیام کربلا تا ظهور حضرت حجت (عج).

منشأ اربعین چیست؟

نخستین سوگواران حسین (ع) در اربعین سالار شهیدان، در این میعادگاه جمع شدند به یادش گریستند و به تاْمل در افق رسالت، و حقیقتی که از جوشش خون حسین (ع) آشکار شده بود پرداختند. از آن پس، عاشقان و پیروان آن امام، در سحاب اسرار اربعین به ذکر پرداختند

مهمترین نکته درباره اربعین سید الشهداء (ع) روایت امام عسکری (ع) است.

حضرت در روایتی که در منابع مختلف از ایشان نقل شده فرموده‌اند: نشانه‌های مؤمن پنج چیز است‌: ۱ ـ خواندن پنجاه و یک رکعت نماز ۲ ـ زیارت اربعین ۳ ـ انگشتری در دست راست ۴ ـ وجود آثار سجده بر پیشانی ۵ ـ بلند خواندن بسم الله در نماز

اولین زائر امام حسین در روز اربعین!

کتاب «بشاره المصطفی» آمده است: عطیه عوفی میگوید: به همراه جابر بن عبد الله انصاری به منظور زیارت قبر امام حسین علیه السلام وارد کربلا شدیم. جابر نزدیک شریعه فرات رفت. غسل کرد و لباس‌های نیکو پوشید... سپس به طرف قبر مطهر، حرکت کردیم. جابر هیچ قدمی را برنمی‌داشت، الا اینکه ذکر خدا می‌گفت، تا به نزدیک قبر رسیدیم. سپس به من گفت: مرا به قبر برسان. من دست او را روی قبر گذاشتم. جابر روی قبر افتاد و غش کرد.

من مقداری آب روی صورتش پاشیدم. وقتی به هوش امد، سه بار گفت: یا حسین. سپس گفت:‌ای حسین چرا جواب مرا نمی‌دهی؟ بعد به خودش گفت: چگونه می‌توانی جواب دهی در حالی که رگ‌های گلوی تو را بریده‌اند و بین سر و بدنت جدایی افتاده است.

شهادت می‌دهم که تو فرزند خاتم النبیین و سید المومنین... و پنجمین فرد از اصحاب کساء هستی... درود و سلام و رضوان الهی بر تو باد.

دیدار اهل ‏بیت از شهدای کربلا در روز اربعین

سیدبن طاووس در کتاب مقتل خود به نام لهوف آورده است: زمانی که اهل‏بیت حضرت سیدالشهداء علیه السلام از شام به مدینه برمی‏گشتند در عراق از کاروان دار خواستند که آن‏ها را از راه کربلا ببرد. چون به بر تربت پاک امام حسین علیه‏السلام رسیدند، جابر بن عبداللّه‏ را با گروهی از طایفه بنی ‏هاشم و مردانی از آل پیغمبر صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏آله دیدند که به زیارت حضرت آمده ‏اند.

آنان شروع به عزاداری و نوحه سرایی کردند، زنان قبائل عرب نیز که در آن اطراف بودند جمع شده و عزاداری کردند. کاروانیان سپس از آن‏جا به سوی مدینه کوچ کردند.

ثواب پیاده رفتن به زیارت سیدالشهدا (ع) به روایت امام صادق (ع):

امام صادق (ع) درباره ثواب زیارت امام حسین (ع) با پای پیاده می‌فرماید: کسى که با پای پیاده به زیارت امام حسین (ع) برود، خداوند به هر قدمى که برمى‏دارد یک حسنه برایش نوشته، یک گناه از او محو مى‏فرماید، یک درجه مرتبه ‏اش را بالا مى‏برد، وقتى به زیارت رفت، حق تعالى دو فرشته را مامور او مى‏‌فرماید که آنچه خیر از دهان او خارج می‌شود را نوشته و آنچه شر و بد است را ننویسند و وقتى برگشت با او وداع کرده و به وى مى‏‌گویند: اى ولىّ خدا! گناهانت آمرزیده شد، تو از افراد حزب خدا، حزب رسول او و حزب اهل‌بیت رسولش هستی، به خدا قسم! هرگز تو آتش را به چشم نخواهی دید، آتش نیز هرگز تو را نخواهد دید و تو را طعمه خود نخواهد کرد. (کامل الزیارات ص ۱۳۴)