۳۵ سوارکار، ۲۶۰ کیلومتر ارادت تا مشهد

ایرنا/ ۳۵ سوارکار خراسانشمالی از جمله برادران ترکمن اهل سنت، امروز از بجنورد راهی مشهد مقدس شدند و صحنه ای از ارادت مشترک همه اقوام و مذاهب استان را به امام مهربانی ها نشان دادند.
صبحگاه چهارشنبه، خیابانهای بجنورد با صدای ضربههای آرام اما پرشور سمهای اسبها جان گرفت و نسیمی ملایم از دشتهای خراسانشمالی میگذشت و با خود عطر خاک و تاریخ را همراه داشت.
۳۵ سوارکار، دل در گرو حرم رضوی، سوار بر اسبهای اصیل ترکمن و بومی استان راهی مشهد مقدس شدند تا ارادت خود را به امام مهربانیها نشان دهند.
این کاروان، نه تنها سفری ۲۶۰ کیلومتری را آغاز کرده، بلکه نمادی از اتحاد اقوام و مذاهب خراسانشمالی است؛ برادران ترکمن اهل سنت و سایر سوارکاران، دست در دست هم با قلبهایی یکپارچه راهی حرم مطهر امام رضا (ع) شدهاند.
امروز، هر نسیم، هر نگاه و هر صدای سم اسبها، نوای عشق و ایمان است که از دلهای عاشق به سوی مشهد پرواز میکند.
قدمهایی از عشق و ارادت
رییس بسیج ورزشکاران خراسان شمالی در حاشیه بدرقه گفت: این سفر فقط پیمودن ۲۶۰ کیلومتر نیست؛ هر قدم سوارکاران، دعایی است که با سمهای اسبها به زمین و دلها منتقل میشود.
مجید اسماعیلزاده افزود: حضور برادران ترکمن اهل سنت در کاروان، جلوهای از عشق و احترام مشترک همه اقوام و مذاهب خراسانشمالی است.
وی عنوان کرد: سوارکاران در مسیر خود در شیروان، قوچان و چناران استراحت میکنند، اما هر توقف فرصتی است برای تازه کردن نفس و گفتن دعای سلامتی برای امام مهربانیها و هر نسیم صبحگاهی، هر صدای سم اسب بر زمین، نوای ارادتی است که از دلهای عاشق به سوی حرم رضوی پرواز میکند.
ارادت بیپایان به امام رضا(ع)
محمدرضا خالقی، یکی از سوارکاران در خصوص انگیزه خود در این سفر معنوی گفت: هر گامی که اسبم بر زمین میگذارد، انگار قلبم به قلب حرم نزدیکتر میشود و وقتی به صحن امام رضا(ع) فکر میکنم، تمام خستگی از تنم بیرون میرود.
وی افزود: برای من این سفر فقط زیارت نیست، این مسیر عبادت است.
سارا ترکمانی، سوارکار دیگر و تنها زن در کاروان، افزود: وقتی سوار بر اسبم میشوم و به آسمان نگاه میکنم، حس میکنم پرواز میکنم، ارادت به امام رضا(ع) نه محدود به زمان است و نه به فاصله؛ این ۲۶۰ کیلومتر، هر چقدر هم طولانی باشد با عشق طی میشود.
در استان خراسانشمالی حدود سه هزار راس اسب وجود دارد که یک هزار راس آن اصیل ترکمن است؛ اما امروز همه اسبها و سوارکاران یک هدف دارند و آن رساندن پیام عشق و ارادت است.
چهرههای خسته و عرقنموده سوارکاران نشان میدهد که مسیر طولانی هرگز توان خاموش کردن شعله عشق در دلهای آنها را ندارد.
این کاروان نه تنها سفری زیارتی است، بلکه نمایشی از فرهنگ و سنت دیرینه سوارکاری، پیوند نسلها و اتحاد اقوام است.
مردان و زنانی که با لباسهای سنتی، پرچمهای کوچک و عشق در دل حرکت میکنند، جلوهای از تاریخ و اصالت این سرزمین به نمایش میگذارند.
هر گام، هر سم اسب، هر نسیم و هر نگاه، پیام محبت، اتحاد و ایمان را منتقل میکند و یادآوری میکند که عشق به امام رضا (ع) همیشه زنده و جاری است.