
واکاوی مرعشی از علت سپردن کشور بعد از هاشمی و خاتمی به احمدینژاد

ایسنا/ فعال سیاسی گفت: جایگاه واقعی آقای جهانگیری کجاست؟ جایگاه آقای ظریف کجاست؟ جایگاه شما کجاست؟ جایگاه آقای جنتی کجاست؟ کشور را بدون تشکیلات سیاسی منسجم و برنامهمحور نمیتوان اداره کرد.
حسین مرعشی، فعال سیاسی، در مراسم رونمایی کتاب در اندیشه ایران گفت: دوستی و آشنایی من با آقای جهانگیری به ۴۹ سال پیش بازمیگردد؛ هیچکس باور نمیکند اما دوستی ما از سال ۱۳۵۵ آغاز شد؛ زمانی که ایشان از سیرجان در رشته فیزیک و من از رفسنجان در رشتهای دیگر در دانشگاه کرمان پذیرفته شدیم. همانجا بود که جامعه اسلامی دانشگاهیان تأسیس شد؛ جمعی از دوستان که تا امروز هم این جمع وجود دارد.
او افزود: در ایران همواره تقسیمبندیها و دو قطبیها ادامه داشته و من میخواهم به همین مسئله اشاره کنم. کتاب، فقط روایت نیست؛ جلوهای از شخصیت، منش و کنش است. من میخواهم دو نکته از تجربه بگویم و نگاهی هم به آینده داشته باشم.
مرعشی درباره تجربه کار جمعی خود و جهانگیری گفت: در کارهای جمعی که داشتیم ــ نهایتاً یک جمع ۲۰ یا ۲۵ نفره ــ همه ما با حفظ احترام و بهرسمیت شناختن استقلال یکدیگر، کار جمعی منسجمی انجام دادیم. اگر در استان کرمان تغییراتی در شاخصها رخ داد، نتیجه همین انسجام جمعی بود. این جمع چه در قدرت بود و چه بیرون از قدرت، یکدیگر را تکمیل میکرد و کار جمعی انجام میداد.
او گفت: استان کرمان استانی است که از بسیاری نعمتها محروم بوده: نه نفت دارد، نه گاز دارد، نه مرز و تجارت خارجیاش هم ضعیف است؛ اما امروز پس از تهران و اصفهان سومین استان مالیاتدهنده به دولت است. این نتیجه همان انسجام و کار جمعی است در حالی که هیچوقت معلوم نشد چه کسی تابع دیگریست. نه آقای جهانگیری تابع من بوده، نه دکتر میرزایی تابع او، ما کنار هم بودیم اما با احترام به استقلال شخصیتها.
مرعشی با بیان نقدی جدی گفت: جناب آقای جهانگیری بر همه ما حق دارند. اما اولین نقد متوجه بزرگترین شخصیت مؤثر تاریخ معاصر ایران است؛ از آیتالله هاشمی رفسنجانی گرفته تا آقای خاتمی و دیگران. اینکه ما با مسائل کشور مسئولانه برخورد کردیم، درست اما نتوانستیم سازمانی ایجاد کنیم که توسعه پایدار ایران را رقم بزند.
او ادامه داد: بعد از ۱۶ سال مدیریت درخشان آیتالله هاشمی و آقای خاتمی کشور را سپردیم به… عرض کنم، یک پدیده. چرا؟ چون سازمان سیاسی نداشتیم که این شخصیتهای مؤثر را مانند دانههای تسبیح به هم وصل کند. نخ تسبیح نداشتیم. ما از کار حزبی و تشکیلاتی فرار کردیم.
مرعشی با اشاره به تجربه موفق مالزی گفت: اگر مالزی موفق شد، به این دلیل بود که سازمان سیاسی ایجاد کرد و توانست به اتکای یک حزب، بیش از ۲۵ سال کشور را با نرخ رشد بالا اداره کند.
او سپس افزود: بارها گفتهام کاش آیتالله هاشمی بعد از پایان دوره ریاستجمهوری بهجای نشستن در رأس مجمع تشخیص مصلحت نظام، در جایگاه ریاست یک حزب قرار میگرفتند و این شخصیتهای مؤثر تاریخ ایران را کنار هم جمع میکردند.
مرعشی با ذکر خاطرهای گفت: یکبار با آقای یزدی به جایی رفته بودیم و درگیری پیش آمد. برگشتیم و گفتند شما که ده نفر بودید، چه شد؟ گفتیم کتک خوردیم. گفتند چطور؟ گفتیم، ما ده نفر بودیم ولی او یک نفر بود و همراه داشت. این مثال وضع ماست.
او سپس پرسید: جایگاه واقعی آقای جهانگیری کجاست؟ جایگاه آقای ظریف کجاست؟ جایگاه شما کجاست؟ جایگاه آقای جنتی کجاست؟ کشور را بدون تشکیلات سیاسی منسجم و برنامهمحور نمیتوان اداره کرد.
مرعشی در پایان با اشاره به دولتها گفت: شما دولت تشکیل دادید اما دولت شما پشتوانه حزبی نداشت. مجلس و نهادهای دیگر هم در کار شما دخالت میکردند. نتیجه چه شد؟ همه زحمات کشیده شد، آقای زنگنه همه تلاشش را کرد اما امروز زمان نقشآفرینی او کجاست؟ بدون سازمان سیاسی زحمات این چهرهها پایدار نمیماند.










