ايرنا/ نيروي دريايي آمريکا به دنبال ساخت ربات هاي زيردريايي است که از فضولات ماهي تغذيه کرده و مي توان از آن ها در ماموريت هاي نظارت، بازرسي و اکتشاف استفاده کرد.
بزرگترين چالشي که ربات هاي زيردريايي با آن مواجهند، عمر کوتاه باتري هاي آن هاست که عملکردشان را به ويژه در زمان انجام ماموريت هاي طولاني مدت، محدود مي کند.
راه حلي که براي رفع اين مشکل انديشيده شده، از اين قرار است که از پيل هاي سوختي بيولوژيکي (Microbial Fuel Cells) که از مواد ارگانيک بستر دريا تغذيه مي کنند، در ساختار اين ربات ها استفاده شود.
اين پيل ها، فضولات ماهي ها را که به وفور در تمام اقيانوس به جز عميق ترين بخش هاي آن يافت مي شود را جمع آوري کرده و از آن ها برق توليد مي کند. به بيان ديگر اين ساختار درست مانند يک باتري زيستي عمل مي کند.
ايده پردازان اين پروژه تاکنون از سه پيل سوختي بيولوژيکي در تامين انرژي حسگرهاي پايه در ربات هاي زيردريايي از جمله حسگري که مسئوليت نظارت بر سطح اسيديته آب را دارد، استفاده کرده اند. در حالي که ربات هاي زيردريايي معمولا تنها تا چند هفته زيرآب دوام مي آورند، اما با تعبيه حسگرهايي که انرژي آن ها از پيل هاي سوختي بيولوژيکي تامين مي شود، اين زمان به 8 ماه افزايش مي يابد.
ممکن است بعدها از تکنولوژي مشابهي در تامين برق تمام بخش هاي اين ربات ها و نه فقط حسگرهايشان، استفاده شود.
بازار