متهم پرونده تجاوز به زنان در پارک لویزان پای میز محاکمه میرود

اعتماد/ حکم اعدام مردی که متهم است در منطقه لویزان به چند زن تجاوز کرده، از سوی دیوان عالی کشور نقض و پرونده برای رسیدگی مجدد به دادگاه کیفری استان تهران بازگردانده شد.
این متهم از سال ۹۹ با شکایت چند زن تحت تعقیب قرار گرفت. بررسی شکایتها نشان داد این مرد در یک بازه زمانی مشخص، اغلب قربانیان خود را در محدوده لویزان تهران به دام انداخته است. یکی از قربانیان در شکایت خود گفت: «حوالی ظهر در حال رفتن به خانه بودم که در پارک مهرگان مردی قدکوتاه در حالی که ماسک به صورت داشت به من نزدیک شد. او مقابلم ایستاد و ساعت پرسید. بعد ناگهان به سمتم حملهور شد و گردنم را گرفت و مرا روی زمین انداخت. چند بار سرم را به زمین کوبید تا اینکه توان مقاومتم را از دست دادم. در آن وضعیت مرا به سمت شمشادهای پارک برد و در آنجا آزار داد. در آن ساعت کسی آنجا نبود که کمکم کند. او بعد از اجرای نقشهاش، مرا در آن وضعیت رها و فرار کرد.»
یکی دیگر از شاکیان نیز گفت: «هر روز صبح زود برای ورزش به پارک میرفتم. یک روز صبح که در حال تمرین بودم، متوجه مردی شدم که پشت سرم میدوید. فکر کردم در حال ورزش است اما وقتی به من نزدیک شد، گردنم را گرفت و مرا پشت شمشادها پرت کرد. بعد هم گلویم را گرفت و فشار داد. داشتم خفه میشدم که گلویم را رها و در آن وضعیت به من تجاوز و فرار کرد.»
در حالی که پلیس محلهای ارتکاب جرم توسط متهم را در محله لویزان زیر نظر داشت، این بار شکایتهای مشابه دیگر در محدوده بزرگراه حکیم، یوسفآباد و حاشیه اتوبان امام علی (ع) در پلیس آگاهی مطرح شد. کارآگاهان در جریان تحقیقات مردی افغان را دستگیر کردند اما در بررسیها مشخص شد نقشی در ماجرا ندارد و با دستور قضایی آزاد شد.
ماموران سرانجام هفدهم آبان سال ۱۴۰۲ با بررسی دوربینهای مداربسته، به دست آوردن پلاک موتورسیکلت متهم و ردیابی خط تلفن همراهش توانستند او را شناسایی و در قرار صوری دستگیر کنند. این مرد به نام خلیل، اهل کشور افغانستان، در تحقیقات منکر آزار و اذیت زنان شد اما شاکیان او را در پلیس آگاهی شناسایی کردند.
با تکمیل تحقیقات پرونده به شعبه یازدهم دادگاه کیفری یک استان تهران ارسال شد و مرد شیطانصفت پای میز محاکمه رفت. در این جلسه، شش نفر از شاکیان حضور داشتند و به طرح شکایت خود پرداختند. متهم هم دردفاع از خود گفت: «این زنان دروغ میگویند و من آنها را آزار ندادهام. من زن و بچه دارم که در هرات زندگی میکنند. حرفهای هیچکدام از شاکیان را قبول ندارم. یکی از زنان پیش از این فرد دیگری را به عنوان مرد آزارگر شناسایی کرده بود اما حالا میگوید من او را آزار دادهام. اگر من مجرم بودم با پای خودم در محل قرار حاضر نمیشدم که پلیس دستگیرم کند.»
با توجه به انکار متهم، رئیس دادگاه جلسه دادگاه را تجدید کرد تا با توجه به ادله موجود در پرونده، پزشکی قانونی احتمال آزار زنان از سوی متهم را بررسی کند. پس از اعلام پزشکی قانونی که آزار یکی از زنان از سوی متهم را با آزمایش دیانای تایید کرده بود، خلیل برای دومین بار پای میز محاکمه قرار گرفت. در این جلسه پنج نفر از شکات، وکیل ششمین شاکی و خود متهم همراه دو وکیل تعیینیاش حضور داشتند. چهار نفر از شاکیان نیز با طرح شکایتهای قبلی خود در جلسه محاکمه حاضر نشده بودند. در ابتدای این جلسه، شکات نحوه به دام افتادن خود توسط متهم را تشریح و برای او درخواست اعدام کردند.
در پایان، قضات وارد شور شدند و او را به اعدام محکوم کردند. رأی صادره مورد اعتراض متهم قرار گرفت و پرونده به دیوان عالی کشور رفت. دیوان عالی کشور ایراداتی به پرونده وارد و رأی صادره را نقض کرد. پرونده یک بار دیگر در شعبه ۱۱ مورد بررسی قرار گرفت و بعد از رفع نقض، دوباره متهم به اعدام محکوم شد. این بار او در برخی موارد از اتهام تجاوز تبرئه و به اتهام تعرض به شلاق و زندان محکوم شد.
متهم یک بار دیگر به رأی صادره اعتراض کرد. دیوان عالی کشور یک بار دیگر اعدام را نقض کرد اما این بار در خصوص تعرض به چند زن حکم حبس و شلاق متهم را مورد تایید قرار گرفت. به این ترتیب، متهم یک بار دیگر در خصوص تجاوز به عنف در شعبه همعرض مورد محاکمه قرار میگیرد.