تصمیم ساپینتو که سرنوشت فصل را روشن میکند!

ورزش 3/خط حمله استقلال ترسناک است، اما همه چیز به هافبکهایی بستگی دارد که در خدمت دابل پیوت مدنظر ساپینتو قرار خواهند گرفت!
خریدهای تابستانی استقلال یاسر آسانی، موسی جنپو، نازون و البته منیر الحدادی تصویری از یک تیم هجومی و پرستاره ساخته است؛ تیمی که روی کاغذ میتواند هر خط دفاعی را در لیگ برتر به دردسر بیندازد. اما اگر فوتبال فقط به داشتن مهاجمان زهردار خلاصه میشد، بسیاری از تیمها امروز قهرمان بودند. حقیقت این است که بازی مدرن بیش از هر زمان دیگری به میانه میدان وابسته است؛ همان نقطهای که جریان بازی را میسازد، ریتم را تنظیم میکند و تیم را بین دفاع و حمله متعادل نگه میدارد. برای استقلال ساپینتو، این منطقه نه یک دغدغه معمولی، بلکه تعیینکنندهترین بخش فصل خواهد بود که آنها دغدغه بردن سه گانه دارند!
دابل پیوت؛ ستون مخفی فوتبال مدرن
وقتی درباره «دابل پیوت» صحبت میکنیم، منظور فقط دو بازیکن جلوی خط دفاع نیست. این مفهوم در فوتبال مدرن به یک ستون پنهان تبدیل شده؛ جایی که تقریبا تمام تیمهای بزرگ دنیا به آن وابستهاندو فوتبال اروپا نشان داده بدون چنین ترکیبی، حتی بهترین تیمها هم در مقابل ضدحملهها آسیبپذیر میشوند و در بازیسازی گیر میافتند. استقلال هم اگر میخواهد از پتانسیل خط حمله پرستارهاش استفاده کند، باید همین الگو را در سطح خودش بازسازی کند.به بیان ساده دابل پیوت در مجموعه فعالیتهای زیر خلاصه میشود:
• سپر دفاعی: وقتی توپ از دست میرود، این دو بازیکن اولین مانع جدی مقابل هجوم حریف هستند.
• آغاز بازیسازی: در فاز مالکیت، آنها عقب میآیند، توپ را از مدافعان میگیرند و جریان حمله را شکل میدهند.
• انعطاف تاکتیکی: اگر یکی از آنها جلو میکشد، دیگری جای خالی را پر میکند تا تعادل دفاعی حفظ شود.
• پشتیبانی از کنارهها: وقتی فولبکها در حمله جلو میروند، این زوج به عرض زمین متمایل میشوند تا پوشش لازم ایجاد شود. ( که استقلال با حضور رضاییان و جلالی و میل به هجوم آنها در تمرینات کار میکند و در زمین اجرا خواهد کرد )
استقلال؛ تنوع بازیکن دارد، پلیمیکر را باید پیدا کند
نگاهی به لیست استقلال نشان میدهد که ساپینتو در خط میانی گزینههای متنوعی دارد:
• روزبه چشمی: تجربه و قدرت فیزیکی. یک شش کلاسیک که میتواند جلوی دفاع بایستد.
• اندونگ: دوندگی بالا، توانایی انتقال توپ و بازی خط به خط. چیزی میان یک هشت و یک پلیمیکر نیمهکاره.
• رزاقینیا: جوانی با پتانسیل تبدیل شدن به هافبکی «باکس تو باکس» در سطح بالا.
• ابوالفضل زمانی: فیزیکی، پرانرژی و گزینهای مناسب برای مسابقات پر فشار.
استقلال بازیکنان متنوعی در این پست دارد:، از روزبه چشمی که تجربه و قدرت فیزیکی را به زمین میآورد، تا اندونگ که توانایی حرکت بین خطوط و بازیسازی نسبی دارد، و رزاقینیا که یکی از امیدهای آیندهدار باشگاه محسوب میشود. با این حال یک خلأ مشخص به چشم میآید: نبود یک پلیمیکر کامل در میانه میدان.
در دنیای امروز، تیمها معمولاً یک «شش تخریبی» و یک «هشت خلاق» را کنار هم میگذارند. استقلال مدل تخریبی را دارد، مدل دوندگی و پوشش فضا را هم دارد؛ اما آن مغزی که بتواند جریان بازی را دیکته کند هنوز غایب است. همین موضوع باعث میشود ساپینتو مجبور باشد ترکیبهای متفاوتی را امتحان کند تا بهترین بالانس را پیدا کند.
با این حال، یک مشکل اساسی وجود دارد: نبود یک «پلیمیکر کامل». کسی که مثل کروس یا برناردو سیلوا بتواند ریتم بازی را دیکته کند، پاسهای عمقی کلیدی بدهد و حمله را به بهترین شکل هدایت کند. این همان قطعهی گمشده در پازل استقلال است، مشکلی که در تک تک تیمهای لیگ برتری و حتی تیم ملی فوتبال ایران هم دیده میشود. اما با نداشتن پلیمیکر راهکار استقلال چیست و چهکارهایی انجام خواهند داد که در ادامه به آن اشاره میکنیم.
مدلهای احتمالی ساپینتو برای چینش دابل پیوت
۱. چشمی + اندونگ؛ محتاط و متعادل
این ترکیب بیشترین شباهت را به مدل کاسمیرو – کروس دارد. چشمی میایستد و دفاع میکند، اندونگ توپ را جلو میبرد. منطقیترین انتخاب برای شروع فصل و پراستفادهترین در طول فصل!
۲. اندونگ + احمدی؛ ریسکی اما تهاجمی
ساپینتو اگر بخواهد در بعضی بازیها تیم را هجومیتر بچیند، میتواند از این ترکیب استفاده کند. احمدی نقش خلاقانهتری دارد، اندونگ مکمل اوست. اما این مدل نیازمند فشردگی بالا و پوشش دفاعی بیشتر از سوی مدافعان است.
۳. چشمی + زمانی؛ برای جنگهای فیزیکی
تیما گاهی از دو هافبک کاملاً قدرتی استفاده میکند، استقلال هم میتواند با این مدل جلوی حریفانی که قصد پرس و درگیری شدید دارند بایستد. زیبایی ندارد، اما برای مسابقات خاص کاربردی است.( این حالت بیشتر در صورت غیبت یا مصدومیت دیگر هافبکهای تیم در نظر گرفته میشود)
۴. اندونگ + رزاقینیا؛ دابل هشت مدرن
مدلی مشابه کیمیش – گورتزکا. هر دو توانایی رفتوبرگشت دارند، میتوانند به حمله اضافه شوند و تیم را سیالتر کنند. برای مسابقات خانگی یا بازی مقابل تیمهایی که عقب مینشینند، این ترکیب شاید چشمنوازترین گزینه استقلال باشد، ساپینتو شاید در طول فصلی که از آن لذت خواهد برد با انتقال چشمی به خط دفاع زهر حملاتش را با جوان ملیپوش امیرمحمد رزاقینیا و گابنی باهوشش یک زوج استثنایی تشکیل دهد.
غیبت پست ۱۰؛ فرصتی برای تنوع تاکتیکی بیشتر!
سالها استقلال به دنبال یک «شماره ده» کلاسیک بود؛ بازیکنی که پشت مهاجم بایستد، پاس نهایی بدهد و جریان بازی را بسازد. اما ساختار دابل پیوت و دابل هشت باعث میشود این نیاز کمرنگتر شود.استقلال حالا میتواند بدون وابستگی به یک ستارهی خلاق، وظایف را میان چند هافبک تقسیم کند.
البته بازیکنانی مثل الحدادی، احمدی یا اسلامی هنوز قابلیت بازی در نقش شماره ده را دارند، اما آنچه به چشم میآید این است که ساپینتو قصد دارد بیشتر بر روی مدلهای مدرن تکیه کند تا سیستم کلاسیک ۱۰ و حضور ستارهای مانند الحدادی با مسئولیت کمتر در بازیسازی و اضافه شدن به حملات در نقش مهاجم سایه آزادانه در زمین گام بردارد.
نمونههای اروپایی نشان دادهاند که استفاده از بازیکنان جوان در دابل پیوت میتواند موفقیتآمیز باشد. رئال مادرید سال گذشته بارها از کاماوینگا و والورده در کنار بازیکنان باتجربهتر استفاده کرد و نتیجه گرفت. در استقلال هم رزاقینیا و ابوالفضل زمانی چنین پتانسیلی دارند. آنها میتوانند زیر سایه بازیکنانی مثل چشمی و اندونگ رشد کنند و به مرور به ترکیب اصلی برسند. اگر ساپینتو به این جوانها اعتماد کند، نهتنها یک فصل پیشرو خواهد داشت بلکه برای آیندهی باشگاه هم سرمایهگذاری میکند.
ساپینتو با انتخاب درست در خط میانی میتواند تیمی بسازد که هم تعادل دفاعی دارد و هم حملاتش سیلآساست. اما اگر این انتخابها درست نباشد، ستارههای خط حمله هم کماثر خواهند شد و استقلالی که روی کاغذ ترسناک به نظر میرسد، در عمل تیمی متزلزل خواهد بود.فصل آبیها در نهایت نه در پای ستارههای خط حمله، بلکه در قدمهای تاکتیکی دابل پیوت میانه زمین نوشته خواهد شد؛ همانجایی که میتواند فصل استقلال را بسازد یا تیمی پرستاره و نامتوازن باشد، اولین فصل حضور ساپینتو در استقلال نشان داد که او زوجسازی را به بهترین شکل بلد است و استقلالیها انتظار یک فصل فراموش نشدنی را با این مرد پرتغالی میکشند.