استیون جرارد علیه هم‌نسلانش؛ بازنده های خودخواه!

ورزش 3/استیون جرارد در صحبت‌هایی بی‌سابقه علیه نسل خودش در فوتبال انگلیس می‌گوید علت جام نگرفتن آن نسل طلایی در رده ملی را باید در فرهنگ و ذهنیت ستاره‌هایش جستجو کرد.

استیون جرارد، اسطوره لیورپول و تیم ملی انگلیس، در گفت‌وگویی صریح با ریو فردیناند در پادکست او، از فضای مسموم و فردگرایانه نسل طلایی فوتبال انگلیس در دهه ۲۰۰۰ پرده برداشت. او که همراه بازیکنانی چون پل اسکولز، گری نویل، جیمی کاراگر و خود فردیناند سال‌ها برای انگلیس بازی کرد، اعتراف کرد خودخواهی و رقابت درون‌تیمی مانع موفقیت آن نسل شد.
جرارد گفت: "به نظرم ما بازنده‌های خودخواهی بودیم. الان وقتی تلویزیون را نگاه می‌کنم و کاراگر را می‌بینم که کنار پل اسکولز نشسته و با هم می‌خندند، انگار بیست سال است صمیمی‌ترین دوست‌های همدیگر هستند. یا رابطه‌اش با گری نویل را ببین، انگار همیشه با هم بوده‌اند. اما آن زمان، در اردوهای تیم ملی، هیچ صمیمیتی بین ما نبود".
او ادامه داد: "الان با تو، ریو، نزدیک‌ترم تا دورانی که پانزده سال در کنار هم بازی می‌کردیم! چرا در آن روزها، وقتی بیست یا بیست‌ویک ساله بودیم، ارتباط نداشتیم؟ غرور بود؟ رقابت بین باشگاه‌ها؟"
جرارد در ادامه، ریشه این شکاف را در فرهنگ فوتبال انگلیس دانست: «فکر می‌کنم مشکل از فرهنگ خودمان بود. ما تیم نبودیم، فقط گروهی از بازیکنان مستعد بودیم. و این‌طوری هیچ‌وقت موفق نمی‌شوی. وقتی امروز به گذشته نگاه می‌کنم، می‌بینم که خیلی خام و بچه بودیم. هرکسی بیشتر به باشگاه خودش فکر می‌کرد تا پیراهن تیم ملی".

او تأکید کرد که همان رقابت شدید بین بازیکنان منچستریونایتد، لیورپول و چلسی باعث شد نسل طلایی انگلیس هیچ‌وقت نتواند جامی کسب کند. جرارد گفت: "آن زمان به‌جای اینکه برای هم بجنگیم، درون زمین برای اثبات خودمان به هم حسادت می‌کردیم. ما استعداد داشتیم، اما اتحاد نداشتیم."
سخنان تند و صادقانه جرارد بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های انگلیس پیدا کرده است؛ اعترافی از درون که شاید توضیحی روشن برای چرایی ناکامی نسلی باشد که از نظر استعداد، یکی از بهترین‌ نسل‌های تاریخ فوتبال انگلیس بود.
 

---

بازار

---

ما را در کانال تلگرامی «کانال ورزش» دنبال کنید