


ورزش 3/سروش رفیعی سالها یک چهره آشنا برای هواداران پرسپولیس بوده؛ از انتقال جنجالی در لیگ شانزدهم به این تیم و پوشیدن پیراهن شماره هفت علی پروین تا جدایی به مقصد الخور و دوباره بازگشت به اردوگاه سرخ. سروش در تمام این سالها و پیش از آن با پیراهن فولاد و تراکتور، یکی از بهترین هافبکهای فوتبال ایران بود. بازیکنی که میتوانست توپ را به گردش در بیاورد و موقعیت بسازد و تیم را راه بیاندازد.
البته بسیاری فکر میکردند که سروش تعداد بازی بیشتری داشته باشد اما سه دوره بازی در ترکیب قرمزها، رفیعی را به آمار ۱۵۰ بازی با پیراهن پرسپولیس رسانده است.  بازیکنی که بعد از سالها ناکامی ستارهها با پیراهن شماره هفت، نشان داد که میتواند بر این خرافات غلبه کرد.
رفیعی ۳۵ ساله شاید کیفیت گذشته را نداشته باشد اما همچنان بازیکنی موثر در ترکیب پرسپولیس است. او دیروز با ستون کردن پایش مقابل مهدی هاشمنژاد، خطای منجر به گل مارکو باکیچ را از او گرفت تا نقشی در این فرار از شکست در یک جدال بسیار حیثیتی و مهم داشته باشد.  
تماشای فوتبال او در سکوت استادیوم بنیان دیزل جالب و حاوی نکات مختلفی بود. از اینکه تقریبا تیم را در خط هافبک رهبری میکند و با صحبت دائمی خود با همه، تلاش میکند تا سازماندهی و نظم به تیم بدهد - مهمترین نکته برای یک هافبک.  
دوران بازی سروش رو به سراشیبی است اما پرسپولیس حداقل در این فصل میتواند از موهبت حضور او برخوردار شود و از تجربه و تواناییاش بهره ببرد. بازیکنی که البته احتمالا برای خود شانس رسیدن به ۲۰۰ بازی با پرسپولیس را هم قائل است.