رابطه عاشقانه مادرید با یک هیولا!

ورزش 3/امباپه سال فوقالعاده ۲۰۲۵ را با به ثمر رساندن پنجاه و نهمین گلش از روی نقطه پنالتی برابر سویا به پایان رساند که او را به رکورد کریستیانو رونالدو با پیراهن رئال مادرید در سال ۲۰۱۳ رساند. اتلتیک در گزارشی به این روند درخشان پرداخته است. این ۵۹ گل تنها در ۵۸ مسابقه به ثبت رسیده است، آماری که وقتی در بستر فصلی دشوار برای رئال مادرید قرار میگیرد، ارزش بیشتری پیدا میکند. فصلی که با جدایی کارلو آنچلوتی آغاز شد و سپس با شروعی متزلزل تحت هدایت ژابی آلونسو ادامه یافت.
این مهاجم فرانسوی که شنبه ۲۷ ساله شد، در سال ۲۰۲۵ هفت گل هم برای تیم ملی فرانسه به ثمر رساند تا مجموع گلهایش در رده باشگاهی و ملی به ۶۶ برسد. هرچند این عدد به رکورد ۹۱ گل لیونل مسی برای بارسلونا و آرژانتین در سال ۲۰۱۲ نمیرسد اما امباپه در نهایت یک انسان است، نه یک موجود فرا انسانی.
چشمگیرترین جنبه فصل امباپه در این سال چیست؟
گییرمو از اتلتیک معتقد است موضوع فقط گلزنی نیست، بلکه دگرگونی کامل شخصیت او، چه در زمین و چه خارج از آن، اهمیت دارد. این ستاره که در سال ۲۰۲۴ از پاری سن ژرمن به رئال مادرید پیوست، در ابتدا شخصیتی درونگرا داشت اما به مرور نفوذ بیشتری در رختکن پیدا کرد و به یکی از رهبران تیم تبدیل شد.
او اضافه میکند که ژابی آلونسو هم در آغاز فصل، وقتی از او پرسیده شد آیا امباپه درون تیم یک رهبر است یا نه، بدون تردید این موضوع را تایید کرد و گفت: «بله، بدون شک. به خاطر شخصیت، تجربه و تاثیرش روی سایر بازیکنان.» با وجود مشکلات کلی تیم، امباپه یکی از معدود بازیکنانی بود که سطح عملکرد بالایش را حفظ کرد.
ماریو کورتخانا باور دارد برجستهترین ویژگی امباپه در این سال، ثبات او در گلزنی بوده است. نزدیک به ۶۰ گل در یک سال تقویمی، تحت هر شرایطی، دستاوردی عظیم است اما وقتی به وضعیت او یک سال قبل نگاه میشود، بزرگی این تحول بیشتر نمایان میشود. در همین مقطع سال گذشته، امباپه به شبکه رسمی رئال گفته بود پس از خراب کردن یک پنالتی در دیدار خارج از خانه مقابل اتلتیک بیلبائو به پایینترین نقطه دوران فوتبالش رسیده است. از آن زمان، تغییرات بنیادین بوده و امباپه حتی حسی را زنده کرده است که رئال مادرید در دوران کریستیانو رونالدو داشت، زمانی که این تیم وارد هر مسابقهای میشد، انگار از ابتدا با نتیجه ۰-۱ پیش است.
گل محبوب شما در این سال کدام است؟
گییرمو تاکید میکند امباپه یک مهاجم معمولی تک ضرب در محوطه جریمه نیست. اگر قرار باشد یک گل را انتخاب کند، ضربه اخیر او مقابل اتلتیک بیلبائو در لالیگا را ترجیح میدهد. امباپه یک ارسال بلند از ترنت الکساندر آرنولد را در میانه زمین دریافت کرد، به راحتی از دو مدافع عبور کرد و سپس با شوتی قدرتمند با پای راست از پشت محوطه جریمه دروازه را گشود. او معتقد است نحوه عبور امباپه از مدافعان، یادآور حرکات زیگزاگی رونالدو نازاریو در اوج دورانش در لیگ اسپانیا بود.
کورتخانا گل دوم از هت تریک امباپه برابر منچسترسیتی در پلیآف لیگ قهرمانان اروپا در ورزشگاه برنابئو در ماه فوریه را انتخاب میکند. آن شب اولین شب بزرگ اروپایی امباپه در خانه جدیدش بود. حتی اگر تیم پپ گواردیولا دوران دشواری را سپری میکرد، آن هت تریک با هر معیاری خیرهکننده بود.
گل دوم که نتیجه را ۰-۲ کرد، پس از یک کار تیمی شکل گرفت که با جود بلینگام آغاز شد، با جاگیریهای وینیسیوس جونیور و رودریگو ادامه یافت و در نهایت با پاس تعیین کننده رودریگو به امباپه رسید و او پس از دریبل یوشکو گواردیول، با خونسردی توپ را به تور دروازه دوخت. با مشارکت «چهار ستاره بزرگ» در این گل، رویای فلورنتینو پرز برای احیای نسخهای تازه از رئال مادرید کهکشانی، هرچند کوتاه، زنده به نظر رسید.
اعداد و آمار چه میگویند؟
آمار، سیر تکامل گلزنی امباپه در طول سال را نشان میدهد. ۵۹ گل او فاصلهای چشمگیر با بهترین رکورد قبلیاش در یک سال تقویمی دارد که ۴۴ گل با پاری سن ژرمن در سال ۲۰۲۲ بود. میانگین گلزنی او هم به ۱.۱ گل در هر بازی رسید که از میانگین ۱.۰۵ او در سال ۲۰۲۲ فراتر رفت. تنها دو فصلی که در آنها از مرز یک گل در هر بازی عبور کرده است. این اعداد همچنین به تعداد بیشتر مسابقاتی اشاره دارند که امباپه به دلیل فشردگی تقویم رقابتها در این سال انجام داد. اگر او سه دیدار اول جام جهانی باشگاهها را به دلیل بیماری از دست نمیداد، شاید حتی از رکورد رونالدو هم عبور میکرد.
جالب است بدانید که رونالدو ۵۹ گلش را در سال ۲۰۱۳ تنها در ۵۰ مسابقه به ثمر رساند، در حالی که امباپه برای رسیدن به همین عدد به ۵۸ بازی نیاز داشت. آن هم در دورهای که تورنمنتهایی مانند لیگ قهرمانان اروپا، سوپرجام اسپانیا و جام جهانی باشگاهها به اندازه امروز فشرده نبودند.
رئال مادرید اولین فصل او را چگونه ارزیابی میکند؟
گییرمو توضیح میدهد که امباپه در ماههای ابتدایی فصل ۲۵–۲۰۲۴ برای سازگار شدن با تیم جدیدش دچار مشکل بود. کادر فنی از این دشواریها، به خصوص در بخش بازی بدون توپ، آگاه بودند اما همچنان اطمینان داشتند که این بخشی از فرایندی است که به زمان نیاز دارد. درست است که بازیکنانی مانند بلینگام سریعتر جا افتادند اما امروز دشوار است که کسی سطح امباپه را زیر سوال ببرد.
کورتخانا باور دارد احساس غالب درون رئال، نوعی آسودگی خاطر است. در دوره سخت تطبیق از آگوست تا دسامبر، برخی تردید داشتند که تاثیر امباپه به سطح انتظارات برسد. اما اوجگیریاش در هفتههای پایانی دسامبر که به فصلی با ۴۴ گل و پنج پاس گل در ۵۹ بازی انجامید، این نگرانیها را از میان برد. اعتماد به نفسی که بسیاری در والدبباس نسبت به بهتر بودن فصل دوم او ابراز میکردند، کاملاً درست از آب درآمد.
آیا رئال مادرید بیش از حد به امباپه متکی است؟
گییرمو بدون تردید پاسخ میدهد: بله، صددرصد. او این موضوع را به افت سطح همتیمیهای هجومی امباپه نسبت میدهد چون آمار گلزنی وینیسیوس جونیور از ۳۲ گل در سال ۲۰۲۴ به ۱۳ گل در سال ۲۰۲۵ کاهش یافت و گلهای رودریگو هم از ۱۷ به ۱۰ رسید. سیستم ژابی آلونسو نیز هرچه بیشتر بر این اتکا استوار شده است، تا جایی که رودریگو و وینیسیوس به صورت علنی گفتهاند در تلاش هستند به امباپه کمک کنند گلهای بیشتری بزند.
پس از این که امباپه هر چهار گل پیروزی ۳-۴ مقابل المپیاکوس در لیگ قهرمانان اروپا را به ثمر رساند، از توصیف وابستگی این تیم به خودش خودداری کرد و آن را بیمعنا دانست و گفت اگر تیم نمیبرد، مسئولیتش با او است چون از او انتظار میرود گل بزند.
آلونسو نیز از بازی دادن او مقابل تیمی سطح پایینتر مانند تالاورا در مرحله یک چهارم نهایی جام حذفی دفاع کرد و این تصمیم را با این استدلال توضیح داد که امباپه حتی پس از بازگشت از مصدومیت هم همیشه توان گلزنی دارد و در لحظات حساس، مطمئنترین گزینه است.
کورتخانا این وضعیت را طبیعی میداند، مشابه آنچه در دوران رونالدو در رئال مادرید و در بارسلونا با مسی رخ داد. با این حال، او دو پرسش اساسی را مطرح میکند: آیا امباپه میتواند این بار مسئولیت را در تمام طول فصل و در لحظات سرنوشتساز به دوش بکشد؟ و آیا میتواند این کار را در حالی انجام دهد که تیم جامها را هم ببرد، با توجه به حمایت محدود گلزنی از سوی دیگر ستارهها؟ به نظر او، پاسخ به این پرسشها ساده نیست.
هواداران برنابئو امباپه را چگونه میبینند؟
کورتخانا میگوید امباپه به یکی از «پادشاهان سانتیاگو برنابئو» تبدیل شده است، یکی از سه بازیکنی که بیشترین تشویق را دریافت میکنند و از معدود نفراتی که در این فصل تقریباً هرگز هو نشدهاند. شعار «امباپه، امباپه، امباپه» به صحنهای آشنا تبدیل شده و پس از گلزنی، با حرکات دست معروف او شبیه یک رهبر ارکستر همراه است. خارج از زمین، بحثهایی درباره تاثیر او بر توازن تیم و رابطهاش با همتیمیها مطرح میشود اما این موضوعات اغلب به شبکههای اجتماعی محدود میمانند.
گییرمو نیز تاکید میکند که اکثریت هواداران او را دوست دارند و نامش معمولاً هنگام اعلام ترکیب، بلندترین تشویقها را به خود اختصاص میدهد. با این حال، رابطهاش با هواداران مراحل مختلفی را پشت سر گذاشته است. او در مراسم معارفه رسمیاش با استقبالی بسیار گرم مواجه شد، گویی سالها تردید پیرامون پیوستنش هرگز وجود نداشته است.
در ادامه، با شروع ناامیدکننده فصل، با انتقادهایی روبرو شد و حتی در دیداری مقابل اتلتیک بیلبائو، با وجود بازی نکردن، هو شد. با وجود آمار گلزنی چشمگیرش، برخی هواداران نسبت به تاثیر کلی او تردید داشتند اما پیشرفت واضح و نمایشهای فردیاش مانند هتتریک برابر منچسترسیتی، در نهایت اکثریت را با خود همراه کرد.

















