عمو بایرام و روستای تاریخی کندوان

آخرین خبر/ عمو بایرام دوست دوران سربازی پدرم بود. او از روستای کندوان که در نزدیکی شهر تبریز است، به خانهی ما آمده بود. بعد از شام، از عمو بایرام در مورد روستایشان پرسیدم؟ عمو بایرام عکسهای زیبایی از روستایشان را که در گوشی همراهش بود، به من نشان داد. عمو بایرام گفت: «روستای ما یکی از جالبترین روستاهای صخرهای ایران و جهانه که در دامنهی کوه سهند قرار داره. اهالی روستا داخل خانههای سنگی زندگی میکنن که درون صخرههایی به شکل کلهقند ساخته شدن.» لبخندی زدم و گفتم: «چه جالب! راستی عمو، این صخرههای کله قندی چه جوری به وجود اومدن؟» عمو بایرام جواب داد: «این صخرههای کله قندی بر اثر فعالیتهای آتشفشانی کوههای سهند به مرور زمان به وجود اومدن.» عمو بایرام عکس چشمهی آب معدنی روستایشان را به من نشان داد و برایم توضیح داد: «آب این چشمه خاصیت درمانی داره و برای بیماران کلیوی بسیار مفیده.» من از عکسهایی که از روستای کندوان دیدم متوجه شدم این روستا، روستای سرسبزی است و آب و هوای خوبی دارد. عمو بایرام گفت: «روستای ما به عنوان یک اثر بسیار باارزش در آثار ملی ایران ثبت شده و شهرت جهانی داره. گردشگرهای زیادی به روستای ما میان چون روستای ما تنها روستای صخرهای جهانه که هنوز مردم توش زندگی میکنن. آب و هوای روستامون خیلی خوبه. سرسبزه، یه رودخونهی پر آب هم داره.» حرفهای عمو بایرام برایم بسیار جالب بود. خیلی دوست دارم که من هم یک بار این روستا را از نزدیک ببینم.
ناهید عباسی شکوهی