فایننشال تایمز: ترامپ در حال واگذاری جهان به چین است

فارس/ یک روزنامه انگلیسی در گزارشی با بررسی اقدامات رئیس جمهور آمریکا طی ماه‌های گذشته نوشت که ترامپ در حال واگذار کردن رقابت در عرصه جهانی به چین است.

روزنامه انگلیسی «فایننشال تایمز» در گزارشی به بررسی جامعه جهانی به سوی چین پرداخت.در این گزارش آمده است: «هنوز نیمی از سال ۲۰۲۵ نگذشته، اما چین بدون شک برنده‌ی بزرگ صحنه جهانی است. دلیل اصلی؟ دونالد ترامپ، که با نظم و پیوستگی مثال‌زدنی، فرصت‌های طلایی را یکی پس از دیگری به دامن پکن می‌ریزد». علاقه ترامپ به شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهور چین – که به‌نظر می‌رسد هر روز بیشتر می‌شود – باعث شده تا برخی تحلیل‌گران تصور کنند ترامپ واقعاً خواهان پیروزی چین است. در میان فضای ضدچینی دوحزبی در واشنگتن، ترامپ تنها چهره‌ای است که همچنان رویکردی نرم نسبت به چین دارد — و البته، صدای او تنها صدای تعیین‌کننده در اردوگاه جمهوری‌خواهان است. ترامپ جایگاه ویژه‌ای برای چین قائل استترامپ در میان رهبران آمریکا، جایگاه ویژه‌ای برای چین قائل است. زبیگنیو برژینسکی زمانی هنری کیسینجر را متهم کرد که به دشمنان بیش از دوستان علاقه دارد؛ موضوعی که در رفتار ترامپ با متحدان آسیایی آمریکا نیز دیده می‌شود. از دهه ۱۹۸۰، ترامپ تمرکز انتقادی خود را بیشتر بر ژاپن گذاشته بود تا اتحاد جماهیر شوروی. امروز نیز در موارد نادری که چین را مقصر می‌داند، شرکت‌های آمریکایی را مقصر اصلی می‌خواند. به گفته خودش، اگر جای چین بود، همین کارها را می‌کرد و ناهار آمریکا را می‌خورد. تأثیرات ژئوپلیتیکی دوره دوم ترامپ بسیار فراتر از حد تصور است. در حالی‌که دولت‌های پیشین آمریکا تلاش داشتند با تقویت کشورهای همسایه چین، نفوذ پکن را مهار کنند، ترامپ با سرعتی چشمگیر این ساختار را فرو می‌پاشد. مهم‌ترین نمونه آن، هند است.

---

بازار

---

نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند، با وجود رویکرد قدرتمندانه‌اش در داخل، در برابر ترامپ کاملاً متواضع و چاپلوس ظاهر شده، اما نتیجه‌ای نگرفته است. ترامپ اخیراً وعده داده تعرفه ۲۵ درصدی بر واردات از هند وضع خواهد کرد و دهلی نو را به تأمین مالی جنگ روسیه از طریق واردات نفت متهم کرده است. حتی احتمال اعمال تعرفه‌های ثانویه ۱۰۰ درصدی نیز مطرح شده. ترامپ دوستان آمریکا را به راحتی از دست می‌دهد ایجاد یک هند قدرتمند برای مقابله با چین، طی ۲۵ سال گذشته، مهم‌ترین راهبرد واشنگتن بوده است. اما ترامپ به‌راحتی این رویکرد را زیر سؤال برده. او مدعی شد که از جنگ میان هند و پاکستان در ماه مه جلوگیری کرده (ادعایی که هند رد کرده)، و به شکل آشکاری به دنبال نزدیکی با پاکستان است. در همان روزی که مودی به واشنگتن دعوت شد، ترامپ ناهار خصوصی با فرمانده ارتش پاکستان، عاصم منیر، برگزار کرد؛ کاری که هیچ رئیس‌جمهوری با رئیس یک ارتش خارجی انجام نمی‌دهد. مودی نیز دعوت ترامپ را رد کرد. حالا ترامپ هند را مسخره کرده و اقتصادش را «مرده» خوانده و گفته شاید مجبور شود نفتش را از پاکستان وارد کند. اینگونه است که می‌توان دوستان را از دست داد و نفوذ را بر باد داد.
کوری تاکتیکی ترامپ در مقابل چینتایوان نیز به‌اندازه هند دلایل جدی برای نگرانی دارد. ترامپ تعرفه ۲۰ درصدی بر واردات از این قطب جهانی نیمه‌هادی اعمال کرده و آن را متهم به سرقت از آمریکا کرده است. او حتی به رئیس‌جمهور تایوان، لای چینگ-ته، اجازه توقف در نیویورک را نداد تا مبادا چین را ناراحت کند. «ابهام راهبردی» کیسینجر درباره تایوان – که چین نمی‌توانست مطمئن باشد آمریکا به کمک تایوان خواهد آمد – اکنون به «کوری تاکتیکی» ترامپ بدل شده است. این احتمال وجود دارد که ترامپ امنیت تایوان را به بهای امتیازات تجاری از چین معامله کند. آیا در این رفتار آشوب‌زده، منطق ژئوپلیتیکی خاصی وجود دارد؟ شاید تنها در این حد که ترامپ به حیطه نفوذ چین احترام می‌گذارد و در مقابل انتظار دارد پکن نیز به حوزه نفوذ آمریکا احترام بگذارد. به همین دلیل به دنبال تصاحب گرینلند و کنترل دوباره کانال پاناما است — چون معتقد است چین در حال نفوذ به قطب شمال و نیم‌کره غربی است. اما نسبت به همسایگان چین بی‌تفاوت است. وقتی رئیس‌جمهور فیلیپین، فردیناند مارکوس جونیور، از تلاش‌های یک‌جانبه چین برای تغییر نظم جهانی شکایت کرد، ترامپ گفت: «ما با چین خیلی خوب کنار می‌آییم.» شی جین‌پینگ دلایل متعددی برای قدردانی از ترامپ دارد. مهم‌ترین آن‌ها در دو عرصه اصلی خود را نشان می‌دهد:
ترامپ در حال واگذاری جهان جنوب به چین است

ترامپ در حال واگذاری میدان رقابت در جهان جنوب به چین است. نابودی ساختار کمک‌های توسعه‌ای آمریکا (USAID) و اعمال تعرفه بر کشورهای فقیر آفریقا و آمریکای لاتین، این مناطق را به سمت چین سوق داده است. او در حال واگذاری رقابت صنعتی در حوزه انرژی پاک به چین است. ترامپ نه‌تنها محدودیت‌های بایدن علیه صادرات تراشه‌های پیشرفته به چین را کاهش داده، بلکه سیاست‌های زیست‌محیطی آمریکا را هم به عقب رانده و شعار «حفاری کن، بی‌وقفه حفاری کن» را به صدر برنامه انرژی خود بازگردانده است. این بازگشت به انرژی‌های فسیلی، بزرگ‌ترین موهبت برای چین محسوب می‌شود، کشوری که در سال گذشته بیش از مجموع تمام جهان، ظرفیت انرژی تجدیدپذیر ایجاد کرده است.در واقع، آینده جهان در چین نوشته می‌شود — و ترامپ، ناخواسته، در حال نوشتن بخشی از این آینده است. 

🔹"آخرین خبر" در روبیکا
🔹"آخرین خبر" در ایتا
🔹"آخرین خبر" در بله