برگزیده

آمریکا و ترامپ؛ بحران اقتدار یا استراتژی هرج‌ومرج؟

دنياي اقتصاد

بروزرسانی 1404/07/29 - 20:57

آمریکا و ترامپ؛ بحران اقتدار یا استراتژی هرج‌ومرج؟

دنیای اقتصاد/متن پیش رو در دنیای اقتصاد منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست

از نگاه دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، شهر پورتلند یک «منطقه جنگی» مملو از «آشوبگران» است. اما واقعیت در خیابان‌های این شهر، تصویری متفاوت را به نمایش می‌گذارد: معترضانی صلح‌جو در لباس‌های بادی دایناسور و اسب تک‌شاخ که «مقاومت از طریق شادی» را در برابر سیاست‌های دولت به کار گرفته‌اند.

به گزارش فایننشال تایمز، جرقه اصلی این تنش‌ها، اعتراضات علیه سیاست‌های مهاجرتی دولت و عملکرد «اداره مهاجرت و گمرک» (ICE) بوده است. یک مرکز بزرگ این اداره در پورتلند به نقطه کانونی تظاهرات تبدیل شده است. دولت ترامپ این اعتراضات را خشونت‌آمیز توصیف کرده و معترضان را به محاصره اموال فدرال، پرتاب مواد آتش‌زا و حمله به ماموران متهم می‌کند. کاخ سفید با استناد به همین ادعاها، تلاش دارد با اعزام گارد ملی به شهر، کنترل اوضاع را در دست بگیرد.

در مقابل، کیت ویلسون، شهردار پورتلند، این روایت را کاملا رد می‌کند. او معتقد است اکثر قریب به اتفاق تظاهرات مسالمت‌آمیز بوده و این ماموران فدرال هستند که با شلیک گلوله‌های فلفل و استفاده از «نیروی بیش از حد»، عمدا معترضان را تحریک می‌کنند. به گفته ویلسون، هدف دولت فدرال ایجاد درگیری و آشوب است تا بتواند تصویر «شهر جنگ‌زده» را از پورتلند به نمایش بگذارد و مداخله خود را توجیه کند. او حضور نیروهای نظامی در یک شهر آمریکایی علیه شهروندان آمریکایی را «سوررئال» و خطرناک می‌داند. حملات لفظی ترامپ تنها به پورتلند محدود نمی‌شود و او پیش از این شهرهای دموکرات‌نشین دیگری مانند شیکاگو و لس‌آنجلس را نیز هدف قرار داده بود. با این حال، تمرکز بر پورتلند، شهری که به فرهنگ آلترناتیو و فضای آزاد خود شهرت دارد، قابل‌توجه است.

تلاش ترامپ برای اعزام نیرو با مانع قانونی مواجه شد؛ یک قاضی فدرال با صدور قرار منع موقت، این اقدام را متوقف کرد و دیدگاه رئیس‌جمهور را «کاملا بی‌ارتباط با واقعیت‌ها» خواند. اما ترامپ با تشدید لفاظی‌های خود، حتی ایده استناد به «قانون قیام» را مطرح کرده است. برخی تحلیلگران سیاسی، مانند آلیسون گش از دانشگاه اورگن، این اقدامات را فراتر از یک درگیری محلی می‌بینند. به عقیده او، این استراتژی ممکن است با هدف «ایجاد هرج‌ومرج» و ایجاد روایتی از یک آمریکای در معرض تهدید طراحی شده باشد تا بتواند روند انتخابات میان‌دوره‌ای ۲۰۲۶ را مختل کند.

با وجود این تنش‌ها، زندگی در پورتلند جریان دارد و بسیاری از ساکنان، تهدیدهای ترامپ را نادیده می‌گیرند. آنها معتقدند رئیس‌جمهور از روحیه آزاد و آنارشیک شهرشان متنفر است، زیرا آن را درک نمی‌کند و از آن می‌ترسد. همان‌طور که یک دانشجوی حقوق می‌گوید: «آنها فقط می‌خواهند به خشونت دامن بزنند، اما اگر این کار را بکنند، پورتلند مقابله‌به‌مثل خواهد کرد.» این الگو، که پورتلند به نقطه صفر آن تبدیل شد، اکنون در شهر بزرگ دموکرات دیگری که ترامپ پیش‌تر آن را «تله مرگ» خوانده بود، در حال تکرار است: شیکاگو.

در بحبوحه تنش‌های فزاینده بر سر سرکوب مهاجران در شیکاگو، یک قاضی فدرال، دولت ترامپ را برای پاسخگویی به چالش کشیده است. قاضی منطقه‌ای، سارا الیس، که پیش‌تر دستوری برای محدود کردن تاکتیک‌های خشن ماموران فدرال علیه معترضان صادر کرده بود، مدیر میدانی اداره مهاجرت و گمرک (ICE) را برای شهادت در روز دوشنبه (دیروز) احضار کرد. اما درست چند روز پیش از این جلسه، اعلام شد که این مقام در حال ترک شهر است و وزارت دادگستری دو مقام دیگر را به جای او معرفی کرده است.

به گزارش سی‌ان‌ان، این رویارویی پس از آن شدت گرفت که قاضی الیس نگرانی عمیق خود را از عدم اجرای دستورش ابراز کرد و گفت گزارش‌ها و تصاویر مربوط به استفاده از گاز اشک‌آور علیه معترضان بدون هشدار قبلی، او را «بسیار ناراضی» کرده است. در واکنش، او هفته گذشته دستور خود را گسترش داد و ماموران را ملزم کرد هنگام رویارویی با تظاهرکنندگان، دوربین‌های نصب‌شده روی لباس خود را روشن کنند. این اعتراضات در واکنش به عملیات گسترده‌ای به نام «میدوی بلیتز» شکل گرفته که طی آن بیش از هزار مهاجر در ایلینوی دستگیر شده‌اند. دولت مدعی است که مقام احضارشده، راسل ‌هات، به پست دائمی خود در واشنگتن بازمی‌گردد و دو مقام جایگزین از گمرک و گشت مرزی، افراد مناسب‌تری برای شهادت هستند، زیرا پرسنل گشت مرزی عمدتا در حوادث اخیر دخیل بوده‌اند.

آنچه در پورتلند و شیکاگو رخ می‌دهد، فراتر از اعتراضات محلی یا درگیری‌های حقوقی است. این دو شهر به صحنه نبردی بزرگ‌تر بر سر روایت، قدرت و آینده سیاسی آمریکا تبدیل شده‌اند. دولت ترامپ با استفاده از نهادهای فدرال مانند ICE، نه تنها به دنبال سرکوب مخالفان، بلکه به دنبال ایجاد بی‌ثباتی هدفمندی است که می‌تواند پایه‌های اعتماد عمومی به نهادهای محلی و حتی روند دموکراتیک انتخابات را تضعیف کند. سرنوشت این شهرها، آزمونی برای سنجش توازن قدرت در ساختار فدرال آمریکا خواهد بود.