عمری پس از دویدن بر روی اسکله، در خاطرات کودکی خود کفن شدی

موسوی شعر خود را با تضمین بیتی از محمدعلی بهمنی شاعر متولد و مدفون در بندرعباس سروده است؛ «تا این غزل شبیه غزل‌های من شود / چیزی شبیه عطر حضور شما کم است».

در ادامه این غزل را با هم می‌خوانیم؛

*

با نبض آب و خاک تپیدی و تن شدی

یک گوشه از حکایت حب‌الوطن شدی

تب را دمیده‌ای به نی‌انبان زندگی

ساز دل گرفته و سوز سخن شدی

عطر حضور گم شده در شعر بهمنی

با اشک خود شبیه غزل‌های من شدی

رقص هزار ساله‌ی بادی که در کفن

پیچیده‌ای و جلوه‌ی رنجی کهن شدی

در عکس عاشقانه‌ی مردان زندگی

آغوش شعله‌های شب سوختن شدی

تو سرخی نشسته به لبخند بوده‌ای

با موج انفجار گل پیرهن شدی

با رنگ‌های شاد لباست چه کرده‌ای

مشکی چرا؟ چگونه تو سنت‌شکن شدی؟

عمری پس از دویدن بر روی اسکله

در خاطرات کودکی خود کفن شدی