10 اشتباه رایج در تربیت کودکان

آخرین خبر/اصول و مهارت های فرزندپروری سرشار از چالش ها و موقعیت های دشوار است. تربیت در شکل گیری شخصیت کودک نقش بسزایی دارد. به طور کلی اشتباهات پدر و مادر اجتناب ناپذیر هستند. اشتباهات والدین تاثیر گسترده ای در تربیت فرزندان دارند.بهترین روش برای تربیت فرزندان یادگیری است.
تربیت نقش بسزایی در شکل گیری شخصیت کودکان دارد. ممکن است والدین به طور سهوی در تربیت فرزند دچار اشتباهاتی شوند. یکی از رایج ترین اشتباه هایی که ممکن است در عملکرد کودک تاثیر منفی بر جای بگذارد، تلاش بیش از حد برای تربیت یک فرزند کامل است.
بی شک برای تحقق چنین هدفی محدودیت های سختگیرانه ای اعمال می گردد. ما در این مقاله قصد داریم درباره ی 10 اشتباه رایج در تربیت کودکان مطالبی را ارائه دهیم.
نقش اشتباهات عملکردی در تربیت کودکان
اصول و مهارت های فرزندپروری سرشار از چالش ها و موقعیت های دشوار است. تربیت در شکل گیری شخصیت کودک نقش بسزایی دارد.
به طور کلی اشتباهات پدر و مادر اجتناب ناپذیر هستند. اشتباهات والدین تاثیر گسترده ای در تربیت فرزندان دارند.بهترین روش برای تربیت فرزندان یادگیری است.
در واقع مهارت تربیت کودک یک مهارت اکتسابی به شمار می رود که از طریق مطالعه حاصل می گردد.
با وجود اهمیتی که والدین برای تربیت فرزندشان قائل هستند، ممکن است اشتباهاتی در شیوه فرزند پروری رخ دهد.
عدم همدلی با کودک
یکی از رایج ترین اشتباهات والدین در تربیت کودکان، عدم همدلی است. قدرتمند ترین رفتار در موقعیت های چالش برانگیز همدلی با کودک به شمار می رود.
بهتر است قبل از برقراری ارتباط با فرزندتان، خود را به جای او تجسم کنید. هیچ گاه یک کودک نمی خواهد با گریه و ناراحتی زندگی را برای والدین دشوار سازد.
آگاه باشید که کودک به موجب عدم اگاهی و توانایی در مقابله با چالش های جهان دوران سختی را سپری می کند.
بدین ترتیب هنگامی که کودک تحت تاثیر یک مسئله ناراحت، هیجان زده و مضطرب است. با حفظ خونسردی و حفظ خاطر از پشتیبانی های همه جانبه با کودک همدلی کنید.
تلاش بیش از حد برای تربیت یک فرزند کامل
عنوان متداول ترین اشتباه والدین در تربیت فرزندان به تلاش برای پرورش یک انسان کامل اختصاص دارد. بی شک در راستای تربیت یک کودک بی نقش محدودیت های گسترده ای اعمال می گردد.
اغلب والدین با وضع قوانین سختگیرانه سعی دارند تا کودک را تحت فشار قرار دهند. سپس با تغییر شیوه های رفتار کودک، عملکرد آن را تحت کنترل دربیارند. این نوع نگرش زمینه ساز شکل گیری یک شکاف گسترده بین والدین و فرزند می گردد.
بهترین روش برای تربیت کودکان، بیان دستور العمل های سازگار با انعطاف پذیری کودک است.
بی توجهی به سخنان کودکان
در اکثر موارد کودکان خواستار شنیدن صداهایشان توسط اطرافیان هستند. آن ها می خواهند از طریق سخن گفتن به بیان احساسات و عواطف بپردازند.
بی شک بی توجهی به سخنان کودک یکی از بزرگ ترین اشتباه هایی است که در تربیت فرزندان شکل می گیرد.
بنابراین، بهتر است والدین زمان هایی را برای گوش سپردن به صحبت های کودک اختصاص دهند. این امر نقش بسزایی در ایجاد احساس ارزشمندی در فرد دارد.
در هر بازه زمانی از روز که کودک نزد شما می آید و درباره مسائل پیش پا افتاده سخن می گوید، سعی کنید با دقت کامل به حرف های او گوش دهید.
شایان توجه است که یک رابطه مناسب زمانی شکل می گیرد که به اعتماد، احترام، همکاری، مسئولیت و تلاش برای حل مشکلات اختصاص داشته باشد.
در صورتی که تنها برای انتقاد و اصلاح از سخنان کودک به حرف های او گوش دهید، به مرور زمان کودک به این باور می رسد که حرف هایش به طور صادقانه شنیده نمی شوند.
بهترین رفتار آن است که با پذیرش احساسات کودک را به تخلیه و پردازش هیجانات سوق دهید.
مانع کنجاوی های کودک شدن
کودکان از بدو تولد به طور مداوم در حال یادگیری هستند. یکی از راه های یادگیری، بازی است. اغلب کودکان در راستای شناخت جهان اطراف به شدت کنجکاو هستند.
به طور کلی نباید از کنجکاوی و کاوش های کودک جلوگیری به عمل آید. اگر از کنجکاوی های فرزندتان جلوگیری کنید، کودک برای انجام آزمایش های جدید و اتخاذ درس های اشتباه به صورت مخفیانه مشتاق خواهد شد.
علاوه بر این، احتمال می رود عده ای از والدین با تصور اینکه اگر کودک را از اطلاعات مهم نظیر مسائل جنسی دور کنند، او را مصون می دارند. این در حالی است که نااگاهی کودک را مستعد سوء استفاده جنسی قرار می دهد.
مقایسه کودک با همسالان و آشنایان
یکی از رویکرد هایی که به طور مستقیم به روح و روان کودک آسیب وارد می کند، مقایسه کردن است. مقایسه هنگامی شکل می گیرد که شما فرزندتان را به موجب یک عملکرد با گروه همسالان و فرزندان آشنایان مورد نقد قرار می دهید.
بهتر است بدانید که هیچ گاه با مقایسه مداوم نمی توان تغییری در رفتار و عملکرد کودک به وجود آورد. بلکه فقط با تخریب اعتماد به نفس کودک، عملکرد او را تحت تاثیر منفی قرار خواهید داد.
علاوه بر این مقایسه کودک با دیگران قادر است به صورت دائمی شخصیت فرزندتان را تخریب سازد.
بهتر است به جای مقایسه با کودک به گفت و گو بنشینید. سپس درباره مسئله ای که موجب آزار و اذیت او شده است، صحبت کنید.
بحث و انتقاد از همسر در مقابل کودک
اساس یک رابطه سالم در ذهن کودک در خانه شکل می گیرد. اگر به طور دائمی با شریک زندگیتان نزاع کنید، به طور مستقیم سلامت روان کودک را تحت تاثیر قرار می دهید. علاوه بر این، ممکن است کودک تحت تاثیر نزاع و درگیری در آینده به رفتار های پرخاشگرانه سوق دهد.
آموزش حق به جانب بودن به کودک
یکی دیگر از اشتباهات رایج در تربیت کودکان آموزش حق به جانب بودن است. اگر کودک بر این باور باشد که به طور همیشگی حق با او است، به اعتماد به نفس کاذب دست پیدا می کند.
ضرورت دارد کودکان نسبت به اشتباهات خود آگاهی داشته باشند و به این امر باور داشته باشند که اعمالشان می تواند دیگران را تحت تاثیر قرار دهد.
تحمیل خواسته ها به فرزند
اکثر والدین سعی دارند تا خواسته هایی خود را در زمینه های شغلی و فعالیت های مختلف به فرزندانشان تحمیل سازند. باید این نکته را مدنظر قرار دهید که هر کودک دارای استعداد و نبوغ مختلفی است. بنابراین می تواند در زمینه های مختلف به برتری دست یابد.
بدین ترتیب شایسته است به کودک اجازه دهید تا رویاهایش را دنبال کنند. همچنین از تلاش های کودکبه طور همه جانبه حمایت و پشتیبانی کنید.
موعظه و پند فاقد مهارت
کودکان والدین را الگو خود بر می شمارند و بدو قید و شرط از رفتار های والدین تقلید می نمایند.
به طور مثال اگر به طور دائم به فرزندتان گوشزد می کنید که استعمال سیگار، دخانیات و نوشیدنی های الکلی برای سلامت بدن مضر است، باید خودتان نیز طبق گفتار هایتان عمل کنید.
زیاده روی در فراهم آوری امکانات
انسان به طور ذاتی کمال طلب است و عطش دستیابی به کمال را به طور دائمی به همراه دارد.
عده ای از والدین سعی دارند با فراهم آوری کلیه امکانات دین پدر و مادری را بر حق فرزند عطا کنند.
این در حالی است که زیاده روی در تامین نیاز های کودک باعث می شود تا کودک گمان کند احساس خوشحالی با تامین نیاز های گسترده شکل می گیرد. این نوع کوکان به طور همیشه ناراضی هستند و با افزایش سن به سطح توقعات آن ها افزوده می گردد