اثر منفی شیفت‌های کاری بر متابولیسم و تستوسترون

خراسان/ کار شیفتی به‌ویژه شیفت‌های شبانه و متغیر، از چالش‌های مهم سلامت مردان است که تأثیر قابل‌توجهی بر متابولیسم، هورمون‌ها و به‌طور خاص تستوسترون دارد. بدن انسان بر اساس ریتم شبانه‌روزی عمل می‌کند؛ یعنی بسیاری از فرایندهای حیاتی مانند ترشح هورمون‌ها، سوخت‌وساز انرژی و چرخه خواب، در هماهنگی با تاریکی و روشنایی تنظیم شده‌اند. شیفت‌های کاری این ریتم را به‌هم می‌ریزند و همین اختلال، نقطه شروع بسیاری از مشکلات فیزیولوژیک است.

اختلال خواب|خواب ناکافی یا ناپیوسته باعث افزایش هورمون‌های استرس مانند کورتیزول می‌شود. افزایش مداوم کورتیزول نه‌تنها سطح انرژی را کاهش می‌دهد، بلکه به کاهش ترشح تستوسترون نیز منجر می‌شود، زیرا این دو هورمون رابطه‌ای رقابتی دارند. مطالعات متعدد نشان داده‌اند که حتی چند شب بی‌خوابی نسبی می‌تواند سطح تستوسترون صبحگاهی را تا حد قابل‌توجهی پایین بیاورد.

---

بازار

---

به‌هم‌ریختن متابولیسم و ذخیره چربی بیشتر| کار شیفتی خطر مقاومت انسولین، اضافه‌وزن و چاقی شکمی را افزایش می‌دهد. به‌هم‌ریختگی ساعت بیولوژیک باعث می‌شود بدن در ساعات نامناسب تمایل به ذخیره چربی پیدا کند. همچنین غریزه گرسنگی تغییر می‌کند و افراد شیفت‌کار میل بیشتری به غذاهای پرکالری در طول شب پیدا می‌کنند. این موضوع روند متابولیسم چربی و قند را مختل می‎کند و در درازمدت احتمال بروز سندروم متابولیک را افزایش می‌دهد. شیفت کاری تستوسترون را پایین می‌آورد و تستوسترون پایین مجدد متابولیسم را مختل می‌کند. این چرخه می‌تواند چرخه‌ای فرساینده برای سلامت مردان ایجاد کند.

کاهش تستوسترون و کیفیت اسپرم|شیفت‌های چرخشی یا نامنظم بدترین تأثیر را دارند، زیرا بدن فرصت سازگاری پیدا نمی‌کند. پژوهش‌ها نشان می‌دهند مردانی که سال‌ها شیفت شب کار می‌کنند، بیشتر در معرض کاهش تدریجی تستوسترون، کاهش کیفیت اسپرم و افزایش چربی احشایی قرار می‌گیرند.

🔹"آخرین خبر" در روبیکا
🔹"آخرین خبر" در ایتا
🔹"آخرین خبر" در بله