4گوشه دنیا/ موزه ملی اسکاتلند کجاست ؟

مجله دلگرم

بروزرسانی 1404/08/30 - 11:10

مجله دلگرم/ موزه اسکاتلند با بیش از ۱۶۰ سال قدمت، مجموعه ای بی نظیر از آثار باستانی، هنری و طبیعی اسکاتلند را در قلب ادینبورگ به نمایش می گذارد و به عنوان یکی از مهم ترین موزه های ملی جهان شناخته می شود.
موزه ملی اسکاتلند در قلب ادینبورگ، گنجینه ای بی همتا از تاریخ، علم و فرهنگ جهان است.از جسد دوللی گوسفند کلون شده تا شمشیرهای ۳۰۰۰ ساله، همه چیز در یک سقف جمع شده. ورود رایگان و سالانه بیش از ۲ میلیون بازدیدکننده، آن را محبوب ترین جاذبه اسکاتلند کرده.در این مقاله از دلگرم با مهم ترین بخش های موزه ملی اسکاتلند آشنا می شوید.

راهنمای بازدید از موزه ملی اسکاتلند
موزه ملی اسکاتلند (National Museum of Scotland)، یکی از برجسته ترین مراکز فرهنگی و علم جهان، در قلب شهر ادینبورگ واقع شده است. این موزه که به زبان گالیک اسکاتلندی «Taigh-tasgaidh Nàiseanta na h-Alba» نامیده می شود، نمادی از هویت اسکاتلند است و مجموعه ای عظیم از اشیاء تاریخی، فرهنگی، علمی و طبیعی را در خود جای داده است. موزه در سال ۲۰۰۶ از ادغام دو موزه مجاور – موزه اسکاتلند (تمرکز بر باستان شناسی و تاریخ اسکاتلند) و موزه سلطنتی اسکاتلند (با تمرکز بر علوم، فناوری و فرهنگ های جهانی) – تشکیل شد.
ساختمان های آن در خیابان چمبرز (Chambers Street)، در تقاطع با جورج چهارم بریج، قرار دارند و بخشی از سازمان موزه های ملی اسکاتلند (National Museums Scotland) هستند. ورود به موزه رایگان است و در سال ۲۰۱۹، بیش از ۲٫۲ میلیون بازدیدکننده را جذب کرد، که آن را به محبوب ترین جاذبه گردشگری اسکاتلند تبدیل کرد.

این موزه نه تنها گنجینه ای از یافته های باستان شناختی اسکاتلند و اشیاء قرون وسطی را نگهداری می کند، بلکه مجموعه ای جهانی ازسنگ شناسی، باستان شناسی، تاریخ طبیعی، علم، فناوری، هنر و فرهنگ های جهان را نیز در بر می گیرد. از برجسته ترین اشیاء آن می توان به جسد مومیایی شده دوللی (اولین گوسفند کلون شده از سلول بالغ)، نمایشگاه مصر باستان، لباس های پرزرق وبرق التون جان، مجموعه لباس های ژان مویر، ساعت هزاره (یک مجسمه جنبشی بزرگ) و «دوشیزه اسکاتلندی» (یک دستگاه اعدام اولیه پیش از گیوتین فرانسه) اشاره کرد که مورد علاقه دانش آموزان است.

تاریخ موزه ملی اسکاتلند به سال ۱۶۹۷ بازمی گردد، زمانی که رابرت سیبالد، پزشک و طبیعت شناس، مجموعه ای از تاریخ طبیعی را به کالج پزشکی دانشگاه ادینبورگ اهدا کرد. این مجموعه، که با همکاری اندرو بالفور گردآوری شده بود، یکی از اولین موزه های بریتانیا بود و در سال ۱۷۳۷ توسط دانیل دفو به عنوان «اتاق نادرها» توصیف شد که در برخی جنبه ها بی نظیر در اروپا بود.

در سال ۱۷۶۷، تحت نظارت اولین استاد رگیوس تاریخ طبیعی، رابرت رمزی، و بعداً جان واکر در ۱۷۷۹، مجموعه گسترش یافت، هرچند وضعیت نامناسبی داشت. در ۱۸۰۴، رابرت جیمسون، متخصص معدنی شناسی، آن را به یک بخش عمومی تبدیل کرد و در ۱۸۱۲ به موزه سلطنتی دانشگاه تغییر نام داد. مجموعه با واردات بدون عوارض گمرکی و نمونه هایی از کشتی های نیروی دریایی سلطنتی غنی شد. جان ادمونستون، تاکسیدرمیست، در آنجا کار می کرد و در ۱۸۲۶ به چارلز داروین درس می داد، که با کیوریتور ویلیام مک گیلیوری دوست شد.

تا سال ۱۸۵۲، شلوغی بیش از حد منجر به پیشنهاد انتقال به دولت شد و پس از مرگ جیمسون در ۱۸۵۴، این امر رسمی گردید. سایت خیابان چمبرز خریداری شد و بر اساس قانون موزه صنعتی (اسکاتلند) ۱۸۶۰، ساخت در ۱۸۶۱ آغاز شد. پرنس آلبرت سنگ بنای آن را گذاشت و در ۱۹ مه ۱۸۶۶ به عنوان موزه صنعتی اسکاتلند (بعداً موزه علم و هنر ادینبورگ در ۱۸۶۴) افتتاح شد. مجموعه های تاریخ طبیعی از دانشگاه منتقل شد. بخش مرکزی در ۱۸۷۵ و بال غربی در ۱۸۸۸–۱۸۹۰ باز شد. در ۱۹۰۱، مدیریت به دپارتمان آموزش اسکاتلند منتقل شد و در ۱۹۰۴ به موزه سلطنتی اسکاتلند تغییر نام داد. نمایش های تعاملی مانند مدل های کاری موتورها و لوکوموتیوها پس از برق کشی معرفی شد.

در ۱۹۸۵، به موزه سلطنتی اسکاتلند تحت موزه های ملی اسکاتلند تبدیل شد و موزه باستانیات ملی اسکاتلند (تأسیس ۱۸۵۸ از مجموعه انجمن باستانیان اسکاتلند، در کوئین استریت از ۱۸۹۱) را ادغام کرد. موزه اسکاتلند در ۱۹۹۸ مجاور آن افتتاح شد و ادغام رسمی در ۲۰۰۶ رخ داد. ساختمان اصلی در ۲۰۰۸ برای بازسازی ۴۷ میلیون پوندی بسته شد و در ۲۹ ژوئیه ۲۰۱۱ بازگشایی گردید. اعتصاب کارکنان در ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ بر سر حقوق رخ داد. در اوت ۲۰۲۳، آمادگی برای بازگرداندن ستون totem pole نی ایسجول (دزدیده شده در ۱۹۲۹) به مردم نیسگا در بریتیش کلمبیا آغاز شد.

معماری موزه ادینبورگ
موزه از دو ساختمان متمایز تشکیل شده است. ساختمان قدیمی تر (موزه سلطنتی اسکاتلند)، از ۱۸۶۱ تا ۱۸۸۸ در مراحل ساخته شد و نمای ویکتوریایی رنسانس ونیزی آن توسط کاپیتان فرانسیس فوک و رابرت ماتسون طراحی شده است. تالار مرکزی، گراند گالری، ساختاری از چدن است که ارتفاع کامل ساختمان را اشغال می کند و الهام گرفته از کریستال پالاس است، با فضاهای پرنور. الحاقات عقبی در دهه ۱۹۳۰ اضافه شد. بازسازی ۲۰۱۱ توسط گارت هوسکینز معماران، سالن ورودی ۱۴۰۰ مترمربعی با سقف طاق دار در سطح خیابان ایجاد کرد (با پایین آوردن کف ۱٫۲ متری)، و آسانسورها و پله برقی ها اضافه شد، علی رغم طبقه بندی A.

بام موزه ملی اسکاتلند
ورودی قابل دسترس در برج گوشه ساختمان تاریخ و باستان شناسی اسکاتلند است. ساختمان موزه اسکاتلند (۱۹۹۸)، توسط بنسون و فورسایت طراحی شد و از اشکال هندسی کوربوسیه الهام گرفته، با ارجاع به عناصر اسکاتلندی مانند بروخ ها و معماری دفاعی قلعه مانند. با سنگ ماسه ای طلایی مورای پوشیده شده، که گوردون بنسون آن را «قدیمی ترین نمایشگاه ساختمان» نامید. باغ بام با گونه های اسکاتلندی و منظره پانوراما شهر دارد. نامزد جایزه استیرلینگ ۱۹۹۹ بود.

مجموعه ها و گالری ها
مجموعه ها شامل باستان شناسی اسکاتلند، اشیاء قرون وسطی و آثار جهانی در زمینه های مختلف است. ساختمان موزه اسکاتلند تاریخ اسکاتلند را به صورت chronological نمایش می دهد، از پیش تاریخ در سطوح پایین تا دوره های بعدی در سطوح بالاتر. ساختمان ویکتوریایی بازسازی شده (۲۰۱۱) چهار ناحیه دارد: تاریخ طبیعی (مانند گالری دنیای حیوانات از ۱۸۶۶)، فرهنگ های جهانی (اقیانوسیه جنوبی، شرق آسیا، مصر باستان)، هنر و طراحی اروپایی، و علم و فناوری. گراند گالری اشیاء بزرگ را نمایش می دهد و «پنجره ای بر جهان» ۲۰ متری با بیش از ۸۰۰ مورد، گستردگی مجموعه را نشان می دهد. گالری «کشفیات» اشیاء مرتبط با اسکاتلندی های برجسته در اختراع، کاوش و ماجراجویی را برجسته می کند. شانزده گالری جدید ۸۰۰۰ شیء را نمایش می دهند، ۸۰٪ قبلاً نادیده. اشیاء برجسته: دوللی، مصر باستان، لباس التون جان، مجموعه ژان مویر، ساعت هزاره، دوشیزه اسکاتلندی، گلایدر هاوک پرسی پیلچر (بازسازی شده پس از سقوط ۱۸۹۹)، و تارگ و شمشیر پشتی بانی پرنس چارلی.

🔹"آخرین خبر" در روبیکا
🔹"آخرین خبر" در ایتا
🔹"آخرین خبر" در بله