ضرورت آیندهنگری برای حفاظت از گونههای در خطر انقراض ایران

ایرنا/ تهران- ایرنا -معاون محیطزیست طبیعی و تنوعزیستی سازمان حفاظت محیطزیست گفت: ایران زیستگاه گونههای گیاهی و جانوری زیادی است اما در چند سال گذشته به علت تهدیدات زیاد برخی گونهها مانند شیر ایرانی و ببر مازندران را از دست دادیم که در صورت بی توجهی به حفاظت از گونههای در خطر انقراض مانند یوزپلنگ آسیایی آنها را هم از دست خواهیم داد.
به گزارش روز دوشنبه ایرنا از روابط عمومی سازمان حفاظت محیطزیست، حمید ظهرابی افزود: ایران به واسطه موقعیت جغرافیایی، تنوع اقلیمی و سیمای طبیعی گوناگون و همچنین وجود منابع آبی عظیم همچون دریای خزر، خلیج فارس و دریای عمان، از غنای بالای گونهای برخوردار است، با این حال شکنندگی اکوسیستمهای کشور در برابر تهدیدهای مختلف سبب شده برخی از گونههای ارزشمند همچون شیر ایرانی و ببر مازندران در کمتر از یک قرن گذشته منقرض شوند، در صورت بیتوجهی به حفاظت از گونههای در خطر انقراض مانند یوزپلنگ آسیایی (ایرانی)، گور ایرانی، گوزن زرد ایرانی و خرس سیاه بلوچی، ممکن است این گونههای نادر نیز در آیندهای نزدیک از زیستبوم کشور حذف شوند.
وی مشکل اصلی برنامههای حمایت از گونهها را فقدان آیندهنگری برای تأمین منابع مالی پایدار دانست و اظهار کرد: در مورد برخی گونهها مانند میشمرغ، گوزن زرد و خرس سیاه، طی یک سال اخیر اقدامات خوبی صورت گرفته و کمیتههای تخصصی برای تصمیمگیریهای فنی تشکیل شدهاند.
وی با اشاره به نقش دانشگاهها و نهادهای علمی در این روند افزود: این کمیتهها با بهرهگیری از نظر اساتید دانشگاهی و متخصصان، راهکارهای علمی برای نجات گونههای در معرض خطر ارائه کرده و جلسات مدونی برای پیگیری اجرای این برنامهها برگزار میکنند.
ظهرابی درباره برنامههای مربوط به گور ایرانی تصریح کرد: با همکاری دانشگاه صنعتی اصفهان نقشه تاریخی زیستگاههای این گونه تهیه و زیستگاههای مستعد جدید شناسایی شدهاند، این طرح در مرحله ابلاغ به استانها برای اجرای برنامههای کلان حفاظتی قرار دارد.
وی همچنین از تشکیل کمیته تخصصی برای گوزن زرد ایرانی خبر داد و گفت: با مشارکت یک مؤسسه غیردولتی متخصص در زمینه گوزن زرد و همکاری دانشگاه صنعتی اصفهان، ساماندهی مراکز تکثیر این گونه و شناسایی زیستگاههای مستعد در حال پیگیری است.
معاون سازمان حفاظت محیط زیست تأکید کرد: نگاه کلان ما به آینده حیات وحش کشور، با اتکا به توان علمی دانشگاهها و کارشناسان متخصص، میتواند راهگشای وضعیت بغرنج کنونی برخی گونهها باشد، اگر امروز آیندهنگری نکنیم، فردا ممکن است فرصت جبران از دست برود.