کاتب اعظم ترامپ

ایران/متن پیش رو در ایران منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
علیرضا حجتی| «قراره یک نفر رو معرفی کنم!» این آخرین اظهارنظر دونالد ترامپ به خبرنگاران درباره انتخاب مشاور امنیت ملی رئیس جمهور آمریکاست در حالی که هواپیمای «ایرفورس وان» او در مسیر بازگشت به واشنگتن پس از تعطیلات آخر هفته در باشگاهش در فلوریدا بود.
این پست حساس در ساختار سیاسی ایالات متحده اما قرار است به چه کسی برسد؟ این طور که پیداست، این جای خالی را یکی از حلقه وفاداران ترامپ پر خواهد کرد و حالا استیون میلر یکی از گزینههای جدی برای سمت مشاور امنیت ملی کاخ سفید مطرح است.
در دنیای میلر چه خبر است؟
تا هفته قبل مشاورت رئیس جمهوری در امنیت ملی در اختیار مایک والتز، یکی از شاهینهای نومحافظهکار بود. دونالد ترامپ پس از سیگنال گیت و قرار و مدارهایی که والتز به دور از چشمان رئیس جمهوری با نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل علیه ایران گذاشته بود، نتوانست او را تحمل کند و با برکناریاش، والتز را از واشنگتن دیسی دور و روانه نیویورک کرد.
واشنگتن پست در افشاگری که 48 ساعت بعد از برکناری والتز کرد، نوشت یکی از مواردی که ترامپ را ناراحت کرد، دیدار نخستوزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو از کاخ سفید در اوایل فوریه بود؛ زمانی که مشاور امنیت ملی ظاهراً با نتانیاهو همنظر بود که زمان مناسب برای حمله به ایران فرا رسیده است. دو منبع گفتند که والتز هماهنگیهای فشردهای با نتانیاهو درباره گزینههای نظامی علیه ایران قبل از جلسهاش با ترامپ انجام داده بود.
به گفته یکی از این منابع، «والتز میخواست سیاست آمریکا را به سمتی ببرد که ترامپ با آن راحت نبود، چون ایالات متحده هنوز راهحل دیپلماتیک را امتحان نکرده بود.» این فرد افزود: «این موضوع به گوش ترامپ رسید و او از آن خوشحال نبود.»
رئیسجمهوری آمریکا روز یکشنبه اعلام کرد که «استیون میلر» معاون رئیس دفترش، یکی از گزینههای اصلی برای انتصاب احتمالی بهعنوان مشاور امنیت ملی پس از برکناری «مایک والتز» است.
ترامپ روز پنجشنبه «مارکو روبیو» وزیر خارجه را بهطور موقت بهعنوان مشاور امنیت ملی منصوب کرد و در حالی که مقامهای آمریکایی میگویند انتظار ندارند ترامپ برای انتخاب دائم این سمت عجله داشته باشد، بعید به نظر میرسد چهل و ششمین رئیس جمهوری آمریکا در رابطه با روبیو به مدل نیکسون-کیسینجر بازگردد.
ترامپ گفت که انتظار دارد این سمت را ظرف حدود شش ماه پر کند و ممکن است این فرد استیون میلر باشد. ساکن کاخ سفید گفت: «فکر میکنم او بهنوعی بهطور غیرمستقیم همین حالا هم این سمت را دارد. چون درباره خیلی چیزها نظر میدهد. استیون فردی بسیار ارزشمند در دولت است.»
پنج منبع آگاه به آکسیوس گفتهاند مشاور ارشد سیاستگذاری پرزیدنت ترامپ، «استیون میلر»، در داخل کاخ سفید بهعنوان یکی از گزینههای اصلی برای تصدی سمت مشاور امنیت ملی مطرح شده و توجهها را به خود جلب کرده است.
میلر کیست؟
استیون میلر بدون تردید همان کسی است که ترامپ به او نیاز دارد: شخصی که نیازهای خودشیفتگی رئیس جمهوری را برطرف کند، به او القا کند یک قهرمان است و عصر جدید آمریکا با زمامداری اوست که آغاز خواهد شد.
میلر 39 ساله، یکی از چهرههای مرموز کاخ سفید و از معدود کسانی است که در دوره اول ترامپ تا انتها با او در دولت ماند. اگرچه تمایل زیادی به ماندن در پشت صحنه دارد اما در این دوره بیشتر سعی میکند تلاشهایش در جهتدهی به سیاستهای دولت دیده شود. او یک خودبرتر پندار آمریکایی، از مؤمنان به MAGA (شعار بزرگی را به آمریکا بازگردانیم) و معمار سیاست ممنوعیت مهاجرتی ترامپ است.
میلر در خانوادهای یهودی و دموکرات لیبرال در سانتا مونیکای کالیفرنیا بزرگ شد. او این موضوع را سال ۲۰۲۱ در پادکست «نیوت گینگریچ» بیان کرد. گفت که نخستین ارتباطش با ادبیات محافظهکارانه در دوره راهنمایی شکل گرفت و تا سن ۱۶ سالگی تفکرات جمهوریخواهانه و محافظهکارانه پیدا کرد.
میلر در سال ۲۰۰۷ از دانشگاه دوک در رشته علوم سیاسی فارغالتحصیل شد و در دوران تحصیل، بهعنوان ستوننویس محافظهکار در نشریه دانشگاه فعالیت میکرد. او سپس وارد عرصه سیاست در واشینگتن دیسی شد و ابتدا برای میشل باکمن، نماینده وقت ایالت مینهسوتا و سپس نماینده وقت آریزونا کار کرد. پس از آن، به تیم جف سشنز، سناتور وقت آلاباما، پیوست.
میلر در این مقطع از زندگی مرشد خود را پیدا کرده بود: دیوید هوروویتز فعال سیاسی محافظهکار، ضد مهاجرت با دیدگاههایی اسلام هراسانه.
بزرگترین دستاورد هوروویتز، الهام بخشیدن و آموزش دادن به نفرتپراکنترین عضو حلقه داخلی دونالد ترامپ بود: استیون میلر. او اولین بار زمانی که میلر یک نوجوان بسیار پر سر و صدا در دبیرستان سانتا مونیکا بود، از وجود او آگاه شد. هوروویتز خصومتهای میلر را پرورش داد، برای او شغلی نزد سناتور «جف سشنز» از آلاباما پیدا کرد و هنگامی که میلر، سشنز را به خاطر مبارزات انتخاباتی ترامپ در سال ۲۰۱۶ ترک کرد، شروع به آموزش او در مورد استفاده صحیح از زبان تحریکآمیز در سخنرانیهای ترامپ کرد. هوروویتز به میلر در مورد قدرت نفرتپراکنی آموزش داد.
میلر یکی از معدود مقاماتی است که هم در دولت اول ترامپ خدمت کرد و هم در دولت دوم حضور دارد. او اغلب نویسنده سخنرانیهای ترامپ بود، از جمله سخنرانی اصلی کنوانسیون ملی جمهوریخواهان در سال ۲۰۱۶ و بعداً بهعنوان رئیس تیم سیاست اقتصادی ترامپ منصوب شد.
پس از پیروزی ترامپ، میلر بهعنوان مدیر سیاستگذاری ملی در تیم انتقالی رئیسجمهوری فعالیت کرد و سپس بهعنوان مشاور ارشد رئیسجمهوری برگزیده شد. سمتی که در ابتدا قرار بود بر سیاست داخلی متمرکز باشد، اما در نهایت بهطور عمده به حوزه مهاجرت محدود شد.
معمار سیاست مهاجرتی
میلر که هماکنون معاون رئیس دفتر و مشاور امنیت داخلی دولت ترامپ است، مغز متفکر پشت پرده موضوع بحثبرانگیز مهاجرت در دولت ترامپ محسوب میشود که شامل برنامههایی برای اخراجهای گسترده است. میلر مدافع سرسخت تلاشهای قانونی برای اخراج فوری مهاجران غیرقانونی بدون برگزاری جلسات دادگاه است.
یکی از منابع کاخ سفید به آکسیوس میگوید که میلر شورای امنیت داخلی را مانند ساعت اداره میکند و این شورا با کسری کوچک از نیروی انسانی، بسیار مؤثرتر از شورای امنیت ملی (NSC) عمل میکند.»
ترامپ تمایل دارد که به حلقهای کوچک از مشاوران اعتماد کند و وظایف متعددی را بر دوش آنها بگذارد؛ از اینرو، منابع داخلی میگویند که عجیب نخواهد بود اگر میلر همزمان چند سمت داشته باشد. یکی دیگر از منابع کاخ سفید گفته است: «مارکو روبیو و استیون در زمینه مهاجرت همکاری نزدیکی داشتهاند و شاید این ترکیب کاملاً هماهنگ باشد.»
یکی از مطلعین دیگر گفت: «با توجه به همکاری مؤثر میلر با مارکو، بسیاری او را گزینهای ایدهآل میدانند برای آنکه نقش مشاور امنیت ملی را به جایگاهی در سطح کارمندی در سیاستگذاری بازگرداند که به رئیس دفتر گزارش میدهد، نه به مقامی متورم در سطح کابینه.»
منبع دیگری در کاخ سفید گفت که میلر روز پنجشنبه علاقهمندی خود به این شغل را نشان داده، اما ممکن است میلر این سمت را نپذیرد «اگر این کار او را از عشق اصلیاش یعنی سیاست مهاجرت دور کند.»
منابع آگاه در کاخ سفید ترامپ گفتهاند: «اگر استیون این سمت را بخواهد، بعید است ترامپ با آن مخالفت کند.»
میلر در طول دولت اول ترامپ به عنوان معمار سیاستهای مهاجرتی بسیار بحثبرانگیز خود نامی برای خود دست و پا کرد و به تشویق انگیزههای تندروانهتر رهبر ایالات متحده شهرت داشت. او اکنون به عنوان مشاور امنیت داخلی ترامپ و معاون رئیس دفتر کاخ سفید در امور سیاسی، بویژه با هدایت اخراجهای گسترده دولت و جنگ صلیبی علیه دانشگاههای برتر آمریکا، نفوذ بیشتری دارد. میلر از اختیارات خود برای آزمایش علنی محدودیتهای قدرت ریاست جمهوری ترامپ در درگیری دولت با دادگاهها استفاده کرده است که اخیراً با پرونده کیلمار آبرگو گارسیا، مردی اهل مریلند که به اشتباه به زندان السالوادور تبعید شد، همراه بوده است.
او در دوره اول ترامپ تلاش کرد با مجموعهای از اقدامات آزمونوخطایی
ـ اغلب بهصورت موردی ـ مهاجرت را مهار کند. از جدایی خانوادهها با سیاست «تحمل صفر» گرفته تا ممنوعیت پناهندگی و سیاست «در مکزیک بمان». وقتی همهگیری ویروس کرونا آغاز شد، میلر بالاخره بهانهای معقول برای استفاده از قانونی اضطراری در حوزه بهداشت عمومی یافت؛ قانونی که مدتها به آن چشم داشت تا از آن بهعنوان ابزاری برای کنترل مرزها استفاده کند. او این سیاست، موسوم به «بخش ۴۲» را تا پایان دوره اول ترامپ دنبال کرد.
سیاستگذاریهای میلر در آن زمان عمدتاً واکنشی بود؛ پاسخی به فشارهایی که دولت در مرزها برای مهارشان تقلا میکرد. یکی از مقامات باسابقه در وزارت امنیت داخلی به شرط ناشناس ماندن به آتلانتیک گفت: «او گل را به دیوار میزد تا ببیند کدامش میچسبد.»
اما رویکرد میلر اینبار متفاوت است. او طوفانی از سیاستها را بهطور همزمان به راه انداخته، با الگوبرداری از فرمول «اشباع میدان» استیفن بنن، نظریهپرداز جنبش MAGA . سه مقام دولتی میگویند که میلر با تکیه بر ایدههایی که در چهار سال فاصله میان دو دوره ترامپ در اندیشکدههای محافظهکار پرورش یافتهاند، آنقدر پیشنهادهای مختلف ارائه میدهد تا بالاخره یکی از آنها با رأی مساعد یک دادگاه روبهرو شود. این تاکتیک همچنین به میلر راههای متعددی برای بستن مرز، تعطیل کردن سیستم پناهندگی آمریکا و افزایش اخراج مهاجران میدهد.
استفاده اخیر دولت از «قانون بیگانگان دشمن» برای فرستادن صدها نفر به زندانی در السالوادور ـ حتی پس از آنکه یک قاضی دادگاه منطقهای صراحتاً به دولت دستور توقف داده بود ـ جسورانهترین اقدام میلر تا به امروز بود.
این قانون مصوب ۱۷۹۸ فقط سه بار در تاریخ ایالات متحده استفاده شده است: در جنگ ۱۸۱۲، جنگ جهانی اول و جنگ جهانی دوم که مبنای قانونی بازداشت شهروندان ژاپنی، ایتالیایی و آلمانی شد.
استیون میلر سه ماه پس از ترک کاخ سفید، در آوریل ۲۰۲۱، یک اندیشکده وابسته به ترامپ به نام «بنیاد حقوقی اولآمریکا» را بنیان نهاد که آن را بهعنوان پاسخ راستگرایانه به اتحادیه آزادیهای مدنی آمریکا (ACLU) طراحی کرده بود. وکلای این گروه دهها شکایت علیه دولت بایدن و شرکتهای آمریکایی مطرح کردند.
میلر در مصاحبهای در نوامبر با شبکه فاکس نیوز بهصراحت گفت که از همان لحظهای که ترامپ دستش را روی انجیل بگذارد، با موجی از دستورات اجرایی رگبارگونه، مخالفان را تحتفشار خواهد گذاشت. در دو ماه گذشته، دولت تلاش کرده تولد فرزند در خاک آمریکا را دیگر ملاک تابعیت نداند، وضعیت در مرز جنوبی را «تهاجم» اعلام کند، روند رسیدگی به پناهندگی را متوقف کند، سیاست «در مکزیک بمان» را بازگرداند و ارتش آمریکا را برای محافظت از مرز و انتقال افراد اخراجی به خلیج گوانتانامو مستقر کند. ترامپ تقریباً تمام نهادهای فدرال اجرای قانون را به خدمت کارزار اخراج گسترده خود گرفته است؛ «بسیجی شبیه به اقدامات زمان جنگ.»
چاقوی سوئیسی ترامپ
استیون میلر طی 3 ماه گذشته در حال تثبیت جایگاه خود بهعنوان بازیگر کلیدی در برنامه کاخ سفید برای پیشبرد دستورکار گسترده ترامپ درباره سیاست مالیاتی و سیاست خارجی از طریق کنگره بوده است.
میلر با کنگره آشناست اما متحدان او در دنیای ترامپ و حتی سناتورها و قانونگذاران میدانند که اولویت اصلیاش، سیاست مهاجرت است.
تام کاتن، سناتور آرکانزاس درباره میلر میگوید: «سناتورها میدانند که او فقط نماینده نظرات تیم ترامپ نیست، بلکه مشاوری است که راه اجرای سیاستهایی را که برای ما اهمیت دارد هم ارائه میدهد.»
یکی از مشاوران ارشد یک سناتور جمهوریخواه هم به اکسیوس گفته: «کاملاً مشخص است که اگر بخواهی قانونی را به نتیجه برسانی، باید با استیون میلر کار کنی.» یک منبع آگاه در داخل حلقه ترامپ در کاخ سفید گفت: «استیون میلر چاقوی سوئیسی ترامپ است؛ او سیاستگذاری، سیاستورزی و رسانه را با هم انجام میدهد.»
آخرین تصویر استیون میلر به نشست خبری او برمی گردد. جایی که او تلاش کرد به دستاوردسازیهای دولت دوم ترامپ در 100 روز اول بپردازد. واشنگتن پست در این رابطه گزارش داد: سخنرانی حدوداً ۳۵ دقیقهای میلر، آخرین رویداد از مجموعه فعالیتهایی بود که طی یک هفته برای تبلیغ عملکرد ۱۰۰ روز اول ترامپ در دوره دومش صورت گرفت. همانند سایر برنامههای این هفته، این سخنرانی نیز به اخبار منفی اقتصادی هفته اشاره چندانی نکرد، بلکه تمرکز آن بر موضوعات اجتماعیای بود که به پیروزی ترامپ در دور دوم کمک کردند؛ سیاستهای مربوط به تراجنسیتیها، برنامههای تنوع و مهاجرت.
این برنامه نگاهی نادر به نقش عمیق میلر در سیاستگذاریهای جنجالیتر ترامپ و نیز اشتیاق آشکار او به این مسائل بود. میلر صدایش را بلند کرد و بر تریبون کوبید. او رسانهها را متهم کرد که در پوشش خبری مهاجران فاقد مدرک، جانب «تروریستها» را میگیرند و از «فرهنگ بیدار، کمونیستی و سرطانی که این کشور را نابود میکند» انتقاد کرد.
میلر با صدایی بلند و پرحرارت گفت: «این رئیس جمهوری با شجاعت تمام روبهرو شده است. او یک فاجعه اقتصادی، فاجعهای در مرزها، فاجعهای در امنیت عمومی و فاجعهای فرهنگی را به ارث برد. و در هر مورد، این فاجعهها را معکوس کرد و آمریکا را وارد عصر طلایی جدیدی ساخت.»
او همچنین به آموزش نظریه نژادی انتقادی (Critical Race Theory) در مدارس دولتی و دانشگاهها حمله کرد و گفت این نهادها اگر بخواهند همچنان از منابع مالی فدرال استفاده کنند، مجبور به تغییر خواهند بود: «به کودکان آموزش داده خواهد شد که آمریکا را دوست داشته باشند. به کودکان آموزش داده خواهد شد که میهنپرست باشند.»
متنهایی که میلر برای ترامپ نوشت
میلر در دوره اول ریاست جمهوری ترامپ روی پیشنویس سخنرانیهای رئیس جمهوری کار میکرد. این سیاستمدار جوان ایدههای رئیس جمهوری را به سخنرانیهای سیاسی تبدیل میکرد. با رفتن استیو بنن، استیون میلر توانست جایگاه قدرتمند خود در کاخ سفید را به عنوان یک ملی گرای افراطی مستحکم کند.
میلر، نویسنده نطق مشهور سال 2018 ترامپ بود. سخنانی که منعکس کننده خودشیفتگی ترامپ و یارانش بود و باعث خنده سران جهان به ترامپ در مجمع عمومی سازمان ملل شد. وقتی او اعلام کرد: «در کمتر از دو سال، دولت من بیش از تقریباً هر دولتی در تاریخ کشورمان دستاورد داشته است»، جمعیت شروع به زمزمه و خنده کردند.
ترامپ که برای لحظهای دستپاچه شده بود، لبخندی زد و گفت: «انتظار چنین واکنشی را نداشتم، اما اشکالی ندارد.» نیویورکتایمز در آن سال نوشت: ترامپ مانند سال گذشته (2017) برای نوشتن بخش عمدهای از سخنرانیها به مشاور ارشد داخلی خود، استیون میلر، تکیه کرد.
میلر همچنین نویسنده متن سخنرانی سفر معروف ترامپ به عربستان سعودی بود. فایننشال تایمز مینویسد: اظهارات از پیش نوشته شده رئیس جمهوری به طور قابل توجهی از استفاده از اصطلاح «تروریسم اسلامی» اجتناب کرد و آن را با اصطلاح رایجتر «تروریسم اسلامگرا» جایگزین کرد. یکی از نویسندگان اصلی متن، استیون میلر، چهرهای مهم در تدوین پیشنویس ممنوعیت سفر شهروندان شش کشور با اکثریت مسلمان توسط دولت، بوده است اما در مجموع، این سخنرانی لحن معتدلتری داشت و باعث شد برخی از مشاوران ملیگرای قدیمی از نفوذ بیشتر جمهوریخواهان جریان اصلی شکایت کنند. ترامپ در جریان سفر به ریاض در اظهاراتی که ظاهراً تضاد با تمرکز بیشتر دولت اوباما بر حقوق بشر را برجسته میکند، گفت: «ما اینجا نیستیم که درس بدهیم - ما اینجا نیستیم که به دیگران بگوییم چگونه زندگی کنند، چه کار کنند، چه کسی باشند یا چگونه عبادت کنند.»