شوهرم در خانه یا به اینستا می‌رود یا فوتبال تماشا می‌کند

خراسان/ همسرم هر روز حدود ۱۲ ساعت برای کارش بیرون از خانه است واز لحظه‌ای که وارد خانه می‌شود یا دراینستاگرام است یا فوتبال تماشا می‌کند؛ بدون توجه به من یا فرزندمان. اگر هم اعتراض کنم می‌گوید از صبح سرکار بودم و حالا می‌خواهم استراحت کنم. راه حل این مشکل چیست؟

 مشکل شما ازآن دست مسائلی است که دربسیاری ازخانواده‌ها جریان دارد: یک نفر طولانی بیرون از خانه کار می‌کند و وقتی برمی‌گردد، به جای توجه به خانواده، پناه می‌برد به گوشی یا تلویزیون. ظاهر ماجرا «تفریح و استراحت» است، اما عمق ماجرا «کم‌رنگ شدن ارتباط عاطفی» است. اگر این وضعیت ادامه پیدا کند، آرام آرام احساس «تنهایی درکنارهم» به وجود می‌آید؛ یعنی حتی وقتی همسرتان کنارشماست، نبودنش بیشتر حس می‌شود.
پیامدهای خاموش این فاصله
بی‌توجهی‌های کوچک، اگر تکرار شوند، سرمایه‌ عاطفی رابطه را می‌خورند. این روند می‌تواند باعث دل‌سردی، کم‌شدن صمیمیت وحتی ایجاد فاصله بین والد وفرزند شود. همچنین، فرزند شما ازالگوی رفتاری پدر یاد می‌گیرد که ارتباط خانوادگی اولویت ندارد. این آسیب‌ها پنهانی و تدریجی است، ولی اثرشان عمیق و ماندگار می‌شود.
گفت‌وگوی دوستانه

---

بازار

---

کلید این مشکل «صحبت درآرامش» است، نه «اعتراض درهیجان». وقتی وسط نگاه کردن فوتبال یا چک‌کردن اینستاگرام، گلایه می‌کنید، گوش او درحالت دفاعی است. گفت‌وگوی مؤثر را دریک زمان مناسب شروع کنید؛ مثلا یک عصرجمعه، وقتی عجله یا خستگی ندارید. به جای «تو همیشه ما رونادیده می‌گیری» بگویید: «وقتی بعد از یک روزکاری به خانه می‌آیی و بیشتر وقتت با گوشی وتلویزیون می‌گذره، من و بچه احساس می‌کنیم ارتباطمان کم شده. دوست دارم حتی۲۰ دقیقه فقط برای ما باشی.» این تغییر لحن، معجزه می‌کند.
راه‌حل‌های عملی
زمان طلایی۲۰دقیقه‌ای| توافق کنید که بعد از آمدن به خانه، حتی قبل ازشام، ۲۰ دقیقه فقط برای گفت‌وگو با شما و بازی یا حرف‌زدن با فرزندتان باشد.
تعیین وقت برای سرگرمی‌های شخصی| مثلا بعد از وقت خانوادگی می‌تواند فوتبال یا شبکه‌های اجتماعی را دنبال کند، بدون احساس گناه یا فشار.
فعالیت‌های مشترک لذت‌بخش| بعضی وقت‌ها فوتبال را با هم ببینید یا موضوع جالبی که هر دودوست دارید پیدا کنید. حتی یک چای عصرانه سه‌نفره می‌تواند پیوندها را محکم‌تر کند.
زبان تشویق، نه سرزنش| اگر یک روز خودش شروع کرد به گفت‌وگو یا بازی با بچه، همان لحظه با یک جمله‌ی ساده مثبتش کنید؛ تشویق، رفتار را پایدارتر از انتقاد می‌کند.
خلاصه این مسئله بیش ازآن که «خستگی شغلی» باشد، به اولویت‌بندی و مهارت برقراری ارتباط مربوط است. تغییر با دعوا و فشار نمی‌آید، بلکه با گوشزد ملایم، تعیین وقت مشخص، و ایجاد لحظه‌های کوتاه ولی باکیفیت می‌آید.

🔹"آخرین خبر" در روبیکا
🔹"آخرین خبر" در ایتا
🔹"آخرین خبر" در بله