تماشا با دور تند؛ ممنوع!

خراسان/ این روزها بسیاری از ما عادت کردهایم که ویدئوها و فایلهای صوتی را که در شبکههای اجتماعی میبینیم، با سرعتهای بالاتر از حالت عادی گوش دهیم. حتی فایلهای صوتی که نزدیکانمان برای ما فرستادهاند یا پادکستها، کتابهای صوتی، یک قطعه موسیقی و ... . این کار به ما کمک میکند در زمان کمتر، محتوای بیشتری دریافت کنیم؛ بهخصوص برای نسل جوان که همیشه با کمبود وقت مواجهاند، سرعت بالاتر به یک عادت روزمره تبدیل شده است.
اما نکتهای که معمولا فراموش میکنیم این است که همه محتواها برای مصرف سریع ساخته نشدهاند. وقتی یک سخنران با دقت و احساس صحبت میکند، یا وقتی در یک مستند، تصویر و صدا در کنار هم طراحی شدهاند تا فضایی خاص ایجاد کنند، افزایش سرعت میتواند بخش مهمی از تجربه را از ما بگیرد. جزئیات لحن، مکثهای معنادار و حتی سکوتها، حامل پیامهایی هستند که در سرعتهای بالا محو میشوند.
تماشای برخی ویدئوها با سرعت معمولی، فرصتی است برای لذت بردن از خود محتوا، نه فقط دریافت سریع اطلاعات. شاید بهتر باشد انتخاب کنیم که ویدئوهای آموزشی ساده را سریعتر ببینیم، اما برای آثار الهامبخش یا گفتوگوهای عمیق، همان زمان طبیعی را صرف کنیم. مثلا وقتی عزیزی برای ما وقت گذاشته و نظرش را درباره یک رفتار یا گفتار ما در یک فایل صوتی گفته، گوش دادن آن با سرعت زیاد باعث میشود تا احساساتش را متوجه نشویم. در نهایت، یادمان نرود که کیفیت تجربه به همان اندازه اهمیت دارد که کمیت آن.
نویسنده: مجید حسینزاده | روزنامهنگار