۱۰ مورد از قدیمی‌ترین رکوردهای F1 که دست‌نخورده باقی مانده‌اند!

آخرین خودرو

بروزرسانی 1404/06/17 - 17:57

۱۰ مورد از قدیمی‌ترین رکوردهای F1 که دست‌نخورده باقی مانده‌اند!

آخرین خودرو/دنیای F1 از زمان آغاز مسابقات قهرمانی در سال ۱۹۵۰ رکوردهای زیادی را به خود دیده است اما برخی از آمارها و بسیاری از رکوردهای گذشته این ورزش دست نخورده باقی مانده‌اند. در این مطلب نگاهی خواهیم داشت به ۱۰ رکوردی که در طول سال‌ها همچنان شکسته نشده‌اند
مسن‌ترین راننده‌ شروع کننده مسابقات
به گزارش آخرین خودرو، از بین رانندگان فعلی فرمول یک، فرناندو آلونسو با ۴۳ سال سن و با رکورد ۴۰۱ شروع، پیشکسوت این رشته است اما این اسپانیایی تا حدودی با مسن‌ترین راننده‌ای که در یک مسابقه شرکت کرده است، فاصله دارد! این افتخار به لویی شیرون (Louis Chiron) می‌رسد که در سال ۱۹۵۵ در سن ۵۵ سال و ۲۹۲ روز، گرندپری موناکو را شروع کرد و در جایگاه ششم از خط پایان عبور کرد.

بیشترین قهرمانی جهان با تیم‌های مختلف
نگاهی به فهرست پرافتخارترین قهرمانان جهان، برخی از همکاری‌های خاطره‌انگیز بین راننده و تیم را برجسته می‌کند؛ مایکل شوماخر و لوئیس همیلتون، برندگان هفت عنوان قهرمانی، به ترتیب پنج و شش قهرمانی خود را با فراری و مرسدس به دست آوردند، در حالی که تمام قهرمانی‌های سباستین فتل و مکس ورشتپن با ردبول به اشتراک گذاشته می‌‌شود.
نکته غیرعادی در این ترکیب خوان مانوئل فانجیو (Juan Manuel Fangio) است که بیشترین عناوین قهرمانی را با تیم‌های مختلف، دقیقاً چهار تیم، به دست آورده است. این راننده آرژانتینی پس از کسب اولین قهرمانی خود با آلفا رومئو در سال ۱۹۵۱، تاج قهرمانی را با مرسدس (۱۹۵۴ و ۱۹۵۵)، فراری (۱۹۵۶) و مازراتی (۱۹۵۷) به دست آورد. فانجیو همچنین رکورددار بالاترین درصد بردها (۴۷.۰۶٪)، موقعیت‌های پول پوزیشن (۵۶.۸۷٪)، سکوها (۶۸.۶۳٪) و سریع‌ترین دورها (۴۵.۱۰٪) است و همچنین مسن‌ترین راننده‌ای است که در ۴۶ سالگی قهرمان جهان شده است. شاید همیلتون بتواند این رکورد را بشکند.
بیشترین تعداد دور متوالی پیشتازی در مسابقات
با توجه به فرم فوق‌العاده مکس ورشتپن در سال ۲۰۲۳، جای تعجب نیست که او در مسیر کسب سومین قهرمانی جهان خود، رکوردهای متعددی را شکست. با این حال، یکی از آمارهایی که او از دست داد، رکورد بیشترین دور متوالی پیشتازی بود، با وجود اینکه به طور قابل توجهی به آن نزدیک شده بود؛ ورشتپن در آن فصل، ۲۴۸ دور پیشتاز بود اما این رکورد همچنان در اختیار آلبرتو آسکاری (Alberto Ascari) است که در سال ۱۹۵۲، ۳۰۴ دور پیشتازی را به طور چشمگیری سپری کرد.

کمترین تعداد مسابقه قبل از اولین برد
مسلماً این رکوردی است که نمی‌توان آن را شکست و سال‌هاست که بی‌رقیب مانده است. جوزپه نینو فارینا (Giuseppe Nino Farina) با پیروزی در اولین مسابقه در گرندپری بریتانیا ۱۹۵۰، رکورد کمترین تعداد مسابقه قبل از اولین برد را از آن خود کرد. راننده بعدی و آخرین راننده تا به امروز که در اولین مسابقه خود به پیروزی رسیده است، جیانکارلو باگتی (Giancarlo Baghetti) در گرندپری فرانسه ۱۹۶۱ بود.
بیشترین تعداد گرند اسلم
گرند اسلم (Grand Slam) که در اصطلاح یک راننده جایگاه pole position را کسب می‌کند، گرندپری را می‌برد، در هر دور پیشتاز است و سریع‌ترین زمان دور را در طول یک آخر هفته مسابقه ثبت می‌کند – یک شاهکار برجسته است که تنها ۲۶ نام در تاریخ این ورزش به آن دست یافته‌اند و تنها ۱۴ نفر از آنها بیش از یک بار این کار را انجام داده‌اند.
لوئیس همیلتون (Lewis Hamilton) در پیست ابوظبی ۲۰۱۹ تعداد گرند اسلم‌های خود را به شش رساند اما او همچنان در فهرست تمام دوران پس از جیم کلارک (Jim Clark)، که در طول دوران حرفه‌ای خود در فرمول یک هشت گرند اسلم کسب کرد، دوم است. اولین گرند اسلم او در بریتانیا در سال ۱۹۶۲ و آخرین گرند اسلم او در سال ۱۹۶۵ در نوربرگ رینگ بود.

مسن‌ترین راننده‌ پیروز در یک مسابقه
در حالی که لویی شیرون که قبلاً به آن اشاره شد، رکورد مسن‌ترین راننده‌ای را که مسابقه را شروع کرده است، در اختیار دارد، عنوان مسن‌ترین راننده‌ای که در یک مسابقه برنده شده است، هنوز در اختیار لوئیجی فاگیولی (Luigi Fagioli) است که در ۵۳ سال و ۲۲ روز سن داشت در گرندپری فرانسه ۱۹۵۱ پیروز شد. از دیگر آمارهای این حوزه که هنوز شکسته نشده‌اند، می‌توان به مسن‌ترین راننده‌ polesitter نینو فارینا، با ۴۷ سال و ۷۹ روز سن در گرندپری آرژانتین ۱۹۵۴ اشاره کرد.
بیشترین پیروزی با تیم‌های مختلف
استرلینگ ماس (Stirling Moss) اغلب به عنوان بزرگترین راننده‌ای که هرگز قهرمان جهان نشده، شناخته می‌شود اما فقدان عنوان قهرمانی او مانع از آن نشد که این بریتانیایی در طول ۶۶ گرندپری خود در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰، تأثیر ماندگاری بر این ورزش نگذارد. ماس با ۱۶ پیروزی خود با پنج تیم (مرسدس، مازراتی، ونوال، کوپر و لوتوس) به عنوان راننده‌ای که بیشترین برد را با تیم‌های مختلف به دست آورده، در کتاب‌های تاریخ باقی می‌ماند.
بیشترین تعداد هم‌تیمی در یک فصل
برای یک تیم فرمول یک، ایجاد تغییر در ترکیب رانندگان خود در طول یک فصل، امری بی‌سابقه نیست، به این معنی که برخی از نام‌های حاضر در جدول، در یک فصل با بیش از یک هم‌تیمی سازگار شده‌اند؛ برای مثال، یوکی سونودا در سال ۲۰۲۳ در کنار سه هم‌تیمی مختلف در ریسینگ بولز (که در آن زمان آلفا تاوری نام داشت) مسابقه داد و نیک دِوریس جایگزین دنیل ریکاردو شد، پیش از آنکه لیام لاوسون در پنج مسابقه جایگزین راننده مصدوم استرالیایی شود. با این حال سونودا رکورد بیشترین تعداد هم‌تیمی در یک فصل را ندارد و این افتخار به هاودن گانلی (Howden Ganley) تعلق دارد که در سال ۱۹۷۳ با هشت راننده مختلف، از جمله جکی ایکس و گیجس ون لنپ، در تیم ایزو مارلبورو که توسط فرانک ویلیامز اداره می‌شد، رانندگی کرده است.
بیشترین تعداد پیروزی در یک فصل
فصل فرمول یک ۲۰۲۴ رکورد جدیدی را برای بیشترین تعداد پیروزی در یک فصل ثبت کرد، به طوری که هفت راننده مختلف حداقل دو پیروزی کسب کردند. اما این تعداد نمی‌توانست کاملاً با تعداد کل پیروزی‌های سال ۱۹۸۲ برابری کند، زمانی که ۱۱ راننده مختلف در یک مسابقه پیروز شدند.
در حالی که آلن پروست دو مسابقه ابتدایی را برای رنو برد، این آخرین قهرمانی او در سالی پرماجرا بود که نیکی لائودا، جان واتسون و رنه آرنوکس نیز هر کدام دو پیروزی کسب کردند. در همین حال، دیدیه پیرونی، ریکاردو پاترسه، نلسون پیکه، پاتریک تامبی، الیو دی آنجلیس، ککه روزبرگ (Keke Rosberg) و میشل آلبورتو هر کدام یک بار پیروز شدند و این امر برای روزبرگ کافی بود تا اولین و تنها قهرمانی جهان خود را قطعی کند.

طولانی‌ترین فاصله بین قهرمانی‌ها
اولین قهرمانی جهان لوئیس همیلتون با مرسدس در سال ۲۰۱۴ پس از شش سال انتظار به دست آمد، این بریتانیایی اولین عنوان قهرمانی خود را در فصل دوم حضورش در مک‌لارن در سال ۲۰۰۸ به دست آورده بود اما رکورد تلخ‌تری هم وجود دارد. راننده‌ای که طولانی‌ترین دوره را قبل از رسیدن دوباره به مقام قهرمانی تحمل کرد، نیکی لائودا بود: دومین قهرمانی در سال ۱۹۷۷ و سومین قهرمانی در سال ۱۹۸۴! یعنی هفت سال و ۱۹ روز انتظار. این امر همچنین به لائودا آمار منحصر به فردی می‌دهد که تنها راننده‌ای است که با فراری و مک‌لارن قهرمان جهان شده است، شاید رکوردی که همیلتون ممکن است مشتاق تکرار آن باشد!