مسابقه شماره ۱۵ ؛ هرج و مرج در اسپا دیمون هیل و اولین پیروزی تیم جردن – گرندپری بلژیک ۱۹۹۸

آخرین خودرو

بروزرسانی 1404/06/18 - 17:20

مسابقه شماره ۱۵ ؛ هرج و مرج در اسپا دیمون هیل و اولین پیروزی تیم جردن – گرندپری بلژیک ۱۹۹۸

آخرین خودرو/در ادامه سری مطالب از معرفی ۲۵ مسابقه برتر تاریخ ۷۵ ساله F1 همانطور که وعده کرده بودیم تا هر هفته یک مسابقه را معرفی کنیم، در این مطلب به مسابقه سال ۱۹۹۸ بلژیک خواهیم رفت؛ از یکی از دراماتیک‌ترین پر هرج و مرج‌ ترین شروع‌ها در تاریخ F1 گرفته تا پیروزی غافلگیرکننده برای دیمون هیل (Damon Hill) و تیم جردن (Jordan)، گرندپری بلژیک ۱۹۹۸ واقعاً مسابقه‌ای فراموش‌نشدنی است.
به گزارش آخرین خودرو، رانندگان پیست اسپا را دوست دارند؛ انگار ماشین‌ها می‌توانند آنجا نفس بکشند، از تپه‌ها بالا و پایین می‌روند، کمی سرعت می‌گیرند! و به همین خاطر این پیست، بین رانندگان و هواداران محبوبیت دارد اما هنگامی که F1 برای دور سیزدهم فصل ۱۶ مسابقه‌ای ۱۹۹۸ به محل برگزاری این مسابقه رسید، یک مسابقه کلاسیک دیگر در راه بود، مسابقه‌ای که به ویژه برای هیل و تیم جردن اهمیت داشت.

طرز فکر هیل باید با تیم جردن تغییر می‌کرد
هیل در سال ۱۹۹۸ و پس از یک سال حضور در تیم Arrows، بعد از کسب قهرمانی جهان با تیم ویلیامز در سال ۱۹۹۶، به جردن پیوست. اما شروع فصل برای خودروهای زرد رنگ هیل و رالف شوماخر دشوار بود و تیم در هشت مسابقه ابتدایی نتوانست امتیازی کسب کند. با این حال، نشانه‌های پیشرفت به سرعت شروع به ظهور کرد و هیل دو بار متوالی در آلمان (دور یازدهم) و مجارستان (دور دوازدهم) به مقام چهارم رسید و این وعده در بلژیک محقق شد.
در تیم جردن شما باید رهبر باشید و این امر یعنی هیچ جایی برای تقلید وجود ندارد! شما پیشتاز هستید، به پشت سرتان نگاه می‌کنید، کاملاً متفاوت رانندگی کنید. به این ترتیب، هیل در آستانه مسابقه نسبت به شانس پیروزی خود مطمئن بود اما هیچ کس نمی‌توانست پیش‌بینی کند که چه اتفاقی در روز مسابقه خواهد افتاد.

هرج و مرج در میان تصادف ۱۳ ماشین!
یکی دیگر از ویژگی‌های اسپا این است که به آب و هوای غیرقابل پیش‌بینی‌اش شناخته می‌شود و وقتی روز مسابقه در ۳۰ آگوست ۱۹۹۸ فرا رسید، باران شدیدی می‌بارید. مسابقه در ابتدا با وجود شرایط جوی، به طور عادی آغاز شد و میکا هاکینن (Mika Hakkinen) از مک‌لارن – صدرنشین مسابقات قهرمانی آن فصل – در وضعیت مناسبی قرار داشت.
در حالی که ژاک ویلنوو (Jacques Villeneuve) از ویلیامز در جایگاه دوم رانندگی می‌کرد، هیل شروع سختی داشت و عقب افتاد. اما در عرض چند ثانیه، تصادف دیوید کولتارد (David Coulthard) باعث واکنش زنجیره‌ای شد که بیش از نیمی از رانندگان را از میدان مسابقه خارج کرد. در عین حال هیل از شرایط بوجود آمده به خوبی گریخت و خودش را نجات داد. در مجموع ۱۳ خودرو در این تصادف زنجیره‌ای درگیر شدند و لاستیک‌ها و قطعات خودرو در همه جا پخش شدند. این صحنه‌ها باعث شد موری واکر (Murray Walker)، مفسر افسانه‌ای فرمول یک، جمله معروف خود را اینگونه بیان کند: «اوه، این واقعاً وحشتناک است! این بدترین شروع یک گرندپری است که من در تمام عمرم دیده‌ام!»
حفظ تمرکز در شروع مجدد
خوشبختانه در این درگیری شدید، کسی آسیب جدی ندید و با اعلام پرچم قرمز مسابقه در حین رفع حادثه، قوانین آن زمان به شرکت‌کنندگان اجازه می‌داد در صورت در دسترس بودن یکی از خودروهای یدکی تیم، مسابقه را از سر بگیرند، به این معنی که چندین نفر می‌توانستند برای تلاش دوم برگردند.
با توجه به گستردگی عملیات پاکسازی، انتظار برای زمان شروع مجدد مسابقه طولانی شد ولی دیمون هیل مصمم بود که ماشین خود را ترک نکند. هیل می‌گوید: «من یک ساعت آنجا روی خط شروع منتظر نشستم و داشتم از شدت تشنگی می‌مردم، و فقط با خودم گفتم: نمی‌خواهم از ماشین پیاده شوم، نمی‌خواهم تمرکزم را از دست بدهم، چون اگر بیرون بیایم، باید دوباره تمام آن ماجرا را از سر بگذرانم. بنابراین آنجا ماندم ولی نمی‌دانستم چقدر طول خواهد کشید.» با توجه به اینکه شروع مجدد مسابقه حدود ۶۰ دقیقه به طول انجامید، هیل تخمین می‌زند که از اولین start تا پرچم شطرنجی پایانی مسابقه، احتمالاً حدود سه ساعت و نیم در ماشین بوده است!

«یک دقیقه صبر کنید، می‌توانیم این مسابقه را ببریم»
به نظر می‌رسید که این تمرکز وقتی بالاخره مسابقه دوباره شروع شد، نتیجه داده است و هیل با عبور از شرایط خطرناک، در پیچ ۱ پیشتاز شد و از امثال هاکینن و دیگر قهرمان مسابقات، مایکل شوماخر، پیشی گرفت. سپس هاکینن spin شد و متعاقباً توسط ماشین سائوبر جانی هربرت (Johnny Herbert) مورد اصابت قرار گرفت و این فنلاندی از مسابقه خارج شد. به نظر می‌رسید که روز کابوس‌واری برای مک‌لارن باشد زیرا کولتارد پس از برخورد با الکساندر ورز (Alexander Wurz) از تیم بنتون (Benetton) نیز دچار مشکل شده بود.
همه این‌ها فرصتی را برای شوماخر (Schumacher) فراهم کرد تا از خروج رقبای قهرمانی خود نهایت استفاده را ببرد و راننده فراری به سرعت این کار را انجام داد و در دور هفتم از ۴۴ از هیل سبقت گرفت و خود را در جایگاه اول قرار داد. با ادامه مسابقه و با شدت گرفتن باران، شوماخر در فرم ایده‌آل خود به نظر می‌رسید و پیشتازی خود را افزایش می‌داد، تا جایی که سرانجام به کولتارد رسید. اما گرندپری دوباره در نیمه راه تغییر کرد، زمانی که شوماخر به پشت مک‌لارن برخورد کرد و هر دو را از مسابقه خارج کرد! شوماخر خشمگین متعاقباً به سمت خط پیت هجوم برد تا با کولتارد درگیر شود در حالی که هیل و در مسیر مسابقه، به صدر رقابت بازگشته بود و شروع به ایجاد فاصله با هم‌تیمی‌اش رالف شوماخر (Ralf Schumacher) کرد.
با این حال، هرج و مرج بیشتری در انتظار بود! کمی بعد تصادفی برای جیانکارلو فیزیچلا (Giancarlo Fisichella) از تیم بنتون رخ داد و منجر به اعزام safety car شد و برتری هیل در خط جلو را از بین برد و احتمال درگیری درون تیمی با دیگر راننده جردن یعنی رالف شوماخر در شروع مجدد را افزایش داد اما هیل تصمیم به کنترل مسابقه گرفت و موفق هم شد!
پیروزی برای شما آرامش و جشن به ارمغان می‌آورد
با توجه به اینکه تیم جردن می‌توانست اولین برد خود را کسب کند – و اولین برد هیل از سال ۱۹۹۶ – به این راننده بریتانیایی در رادیو توسط ادی جردن (Eddie Jordan)، سرمربی تیم، گفته شد که از آن به بعد او و شوماخر در جایگاه خود باقی خواهند ماند. البته این پیشنهادی بود که خود دیمون داد و مورد موافقت قرار گرفت.

با وجود نگرانی‌های هیل در مورد عدم رعایت دستور تیمی، شوماخر واقعاً در جایگاه دوم باقی ماند و پس از ۴۴ دور پر از هیجان، دیمون با نتیجه‌ باورنکردنی برای تیم جردن در ۱۲۷مین شروع این تیم، پیروز مسابقه شد، نتیجه‌ای که تیم را شگفت‌زده و ادی جردن را خوشحال کرد زیرا دیمون به همراه رالف برای تیم نتیجه۱-۲ را به ارمغان آورده بودند.